Helaas, ik stop

Na lang beraad heb ik besloten te stoppen met mijn blog. Ik merk vaak dat ik nu moet zoeken naar dingen om te schrijven en heb er ook lang niet zo veel zin meer in als toen ik begon. Het moet ook niet zo zijn dat ik het doe om maar iets neer te zetten, en dat gevoel had ik de laatste tijd een beetje. Je kunt het altijd vragen als je wilt weten hoe het gaat. ;) Voor mij houdt het dus op, maar wie weet in de toekomst??

School-mood

Ongelofelijk dat ik dit nog zou zeggen in de laatste 4 weken, maar ik zit vanaf vandaag helemaal in de school-mood. Ik focus me op alle dingen die ik nog moet doen. Dus op het moment zit ik in reflectie, stotteren en voorbereiding op toetsing. Dan hoop ik dat ik zonder al te veel stress en problemen overal doorheen kom. Gisteren wilde ik ook met school bezig, maar het lukte gewoon niet. Ik kreeg mezelf niet in de goede stemming. Maar vanaf nu wordt het nog 3 weken hard bikkelen. Ik heb besloten dat dit de beste optie is, want dan ben ik een heel eind. En hoeft niet alles op het laatste moment, waar ik normaal heel goed in ben. :)

Stemmen is best lastig

De gang naar het stembureau gisteren was wel wat anders dan vorige keren, al is het alleen maar omdat ik (volgens mij voor het eerst) met rood potlood moest stemmen. Waar was die stemcomputer? Maar ik had dit keer ook een machtiging bij me. Ik lever het netjes in, laat keurig mijn paspoort zien en vervolgens krijg ik 1 stembiljet. Hmmm, ben ik nou gek geworden? Ik mag toch 2 keer stemmen? Dus ik weer terug, die mevrouw weet van niets, maar uiteindelijk herinnert die man mij en zegt tegen die vrouw: "Dat had ik toch gezegd?" Terug aangekomen bij mijn fiets heb ik een probleem. Oeps, mijn fiets in de bewaakte fietsenstalling gezet en die zit natuurlijk op slot. Shit, wat nu? Na wat excuses aan hebben geboden voor mijn domme gedrag (Wie zet zijn fiets nou neer binnen een hek? -Sorry meneer, ik dacht dan staat die veilig.), kon ik dan eindelijk weer door met mijn 'gewone' leven. Stemmen is dus lastiger dan je denkt. :)

De rek is eruit

Nou, ik zit in de laatste weken van school en ben blij als het afgelopen is. Nog ongeveer 4 weekjes en dan mag ik genieten van de zomervakantie. Ik zal blij zijn als het er op zit. Vandaag een herkansing gehad en morgen ga ik beginnen met mijn portfolio's, want dat zal ook nog een hele hoop werk worden. Dan aan het eind nog wat evaluatiegesprekken en toetsen en dan is het echt zover. Nogmaals, ik kan niet wachten. Wat ik ga doen in de zomervakantie? Rusten en werken. :D

Een hoop veranderd

A lot happened since the last time I posted. ;) Woensdag las ik thuis mijn mail van het werk. Die dag daarna zou er een belangrijke vergadering zijn en er werd verwacht dat je er zou zijn. Tja, dat is nieuws dat je niet elke week krijgt, dus had ik wel onheilspellende ideeen over die naderende vergadering. Wat voor belangrijk nieuws zou er komen? Zelf had ik al de meest rampzalige scenario's in mijn hoofd. Die zelfde ochtend moest ik nog behandelingen doen op school, maar ik was er niet met mijn hoofd bij. Ik kon niet wachten tot de bewuste vergadering.

Toen was het moment aangebroken. De eerste zin van de vergadering was zoiets als: Er is geen goede manier om dit te zeggen. Op dat moment dacht ik: We worden allemaal ontslagen, de afdeling wordt opgeheven. Maar gelukkig, dat was het niet. We zijn als afdeling alleen maar uitbesteed. Valt mee, he? :P Maar zonder gekheid, de afdeling waar ik werk is inderdaad uitbesteed inclusief personeel. Dat houdt in dat ik per 1 juli voor een andere werkgever werk. Ik blijf hetzelfde werk doen, maar voor een andere baas. Ik werk voor Marktplaats, maar op een andere plaats en krijg mijn salaris van een andere werkgever.

Wat ik daar van vind? Dat vind ik moeilijk te zeggen. Het is voor mij het einde van een tijdperk. Ik heb mijn studie als hoofdprioriteit, maar ik werk er al zo lang. Het voelt een beetje als de overname door eBay, maar toen bleven we nog Marktplaats. Straks werk ik voor Custom Connect. Het zal nieuwe mogelijkheden en kansen bieden, maar Marktplaats is een belangrijk deel van mijn leven geweest. We laten een hoop achter wat ik enorm jammer vind, maar de volgende wijsheid hou ik in mijn achterhoofd: "Als er ergens een deur wordt gesloten, zal er weer een raam worden geopend."

Parijs achter de rug

Eindelijk begin ik dan weer te wennen aan de dagelijkse beslommeringen. Afgelopen zondagavond ben ik terug gekomen uit Parijs en het was heerlijk. Maar maandag gelijk weer naar school en dat viel vies tegen. Gelukkig hoef ik nog maar een paar weken tot de zomervakantie.

Een korte samenvatting van mijn Hemelvaartsweekend in Parijs? Mooie objecten, goed weer, onverwachte wendingen, gezellig, veel toeristen, lekker eten, leuke terrasjes, kunst en prachtige gebouwen. Genoeg dus om uitermate te genieten. Maar goed, inmiddels is het gewone leven weer aangebroken en lijkt het alweer eeuwen geleden dat ik in Parijs ben geweest. Zucht…

Bonjour, je suis a Paris!

Studieboeken liggen in de kast, huis opgeruimd, spullen gepakt in mijn koffer, dus tijd om Nederland tijdelijk te verlaten. Want vandaag is het dan eindelijk zo ver: Ik ga naar Parijs. En daar heb ik reuze zin in. Wandelen langs de Seine, paraderen over de Champs Elysees, langs de Eiffeltoren, de Sacre Coeur en het Louvre, zippen aan een wijntje op een terrasje en croissantjes en baquettes bij het ontbijt. Ik heb er zin in en ben er klaar voor. We gaan er een paar leuke dagen van maken. Ik spreek jullie over ongeveer 5 dagen weer!

Ik heb gewonnen!

Een paar maanden geleden vroeg ik jullie allemaal de musical.blog.nl widget aan te klikken die ik op mijn blog en mijn hyves had gezet, want ik kon er mee winnen. Nou, dank jullie wel allemaal, want het heeft gewerkt. Ik heb gewonnen. Vet cool! Grote verrassing toen ik vanmiddag op mijn mail keek, maar ik vind het super leuk. Ik heb dan wel niet de Postcodekanjer gewonnen, maar dit is zeker ook een leuke winst. Wat heb ik nu gewonnen? Een musical pakket! Wat houdt het in? Geen idee, maar het wordt zo spoedig mogelijk naar me toe gestuurd. Ik ben erg benieuwd. Wat zal er in zitten?

Alle tijd, dacht ie...

Vanavond ging ik met de bus terug naar Emmeloord vanuit Groningen. Tot 18.30u had ik les en ik mocht iets eerder weg, zodat ik niet net te laat zou zijn voor mijn bus. Ik had dus alle tijd om de bus te halen en was dus ook ruimschoots op tijd. De buschauffeur had blijkbaar ook alle tijd, want die was er nog niet rond de vertrektijd. Tien minuten te laat komt die aangesjokt met nog een houding die niet verraad dat hij te laat is. Hij sjokte rustig naar de bus toe, deed rustig zijn jas uit en ging rustig alles voorbereiden. Intussen stond ik al wortel te schieten. Als je dan te laat bent, kun je wel een beetje vaart maken. Inmiddels begonnen mijn mede-passagiers zich ook al te ergeren, want eentje zei: 'Die man heeft ook alle tijd, maar ik niet.' Toen we dan uiteindelijk vertrokken was ik blij. Maar vervolgens ging hij bij elke halte uitgebreid stilstaan waardoor we nog meer over het schema heen kwamen. Als toppunt gaat hij ook nog bellen met zijn mobiel via zo'n oortje. Het gesprek was in de hele bus te horen en hij had commentaar op een vrouwspersoon (die verder niet bij naam genoemd werd). Al zijn prive perikelen gelijk ook even meegekregen. Hmmm, best een vriendelijke man, maar wat een aparte! Vond het niet echt representatief.

Wedding

Gisteren was dan eindelijk de grote dag aangebroken, mijn vriendin ging trouwen. Je leeft er zo lang naar toe en dan is die dag ineens aangebroken. Rond het middaguur werd ik verwacht bij haar schoonouders, daar gingen we even een hapje eten en wachten op het bruidspaar. Vervolgens kwamen ze aanrijden en ik moet zeggen: Wat een prachtig bruidspaar! Mijn vriendin zag er heel mooi uit en het paste perfect bij haar.

Vervolgens zijn er foto’s gemaakt met familie en vrienden. We moesten opschieten, want er zat regen in de lucht. Op het moment dat we richting het stadshuis gingen barstte het los. Vlak voor het ja-woord hoorden we ineens een harde klap door het onweer, een prachtig getimed moment. Bij het naar buiten lopen uit het stadhuis mochten we rozenblaadjes gooien naar het bruidspaar en we moesten het ook gelijk weer oprapen. Erg grappig om te zien hoe iedereen gelijk naar beneden dook na het gooien. Daarna naar de kerk waar het huwelijk werd bevestigd voor het aangezicht van God. Klinkt mooi, nietwaar? Het officiële gedeelte was daarmee afgelopen, alles is voorspoedig verlopen. Tijd om te eten en ons voor te bereiden op het feest.

We moesten naar een partycentrum wat echt midden in het bos op de Veluwe lag. Toen ik erheen reed, dacht ik: oké, op de terugweg heb ik iemand nodig om dit doolhof uit te komen. Het eten was heerlijk, daarna kon het feest beginnen. Er waren 200 mensen, dus genoeg volk. Ik heb veel gedanst, dat had ik sinds ik ziek ben geweest niet meer zo fanatiek gedaan. Het feest was geslaagd, we hebben veel lol gehad. Tja, zelfs het feit dat ik even opgesloten zat in de wc was toch wel grappig. Ik kwam er niet meer uit, maar gelukkig wist iemand me van buitenaf te redden.

Maar goed, uiteindelijk kwam er dan echt een eind aan het feest en zou ik achter vrienden aan rijden. Dat zij een Tom Tom hadden zou een geruststelling moeten wezen, maar dat hielp ook niet helemaal. Uiteindelijk kwamen we er wel, maar natuurlijk zijn er net wegen afgesloten die we wel in zouden moeten. Thuis aangekomen vond ik het jammer dat de dag was afgelopen. Het was voorbij gevlogen. Het bruidspaar heeft genoten en de lach op hun gezicht was niet meer weg te krijgen. Ik was ook heel trots op mijn vriendin, ze straalde van geluk en dat was mooi om te zien. Nu mag het bruidspaar op honeymoon, en… ga ik me voorbereiden op mijn trip naar Parijs.

Presenteren, te gek!

Vanmiddag zou ik samen met een klasgenoot een presentatie houden op de sportopleiding over logopedie. We vertellen dan hoe belangrijk een goede stem is en wat voor problemen er kunnen ontstaan. Verder ook tips en tops en praktische oefeningen. Van te voren had ik alleen wel een beetje een onzeker gevoel. Het was niet helemaal duidelijk wat ons te wachten stond en ik zag al helemaal een grote collegezaal vol met studenten voor me en dat leek me echt eng. Al snel werd duidelijk dat het maximaal 60 studenten konden zijn, die studenten konden namelijk kiezen of ze onze presentatie of een andere zouden volgen. Op eventueel 60 mensen waren onze oefeningen niet helemaal berekend. Maar goed, niks meer aan te doen. Dus daar stapten we het klaslokaal binnen (denkend en mijzelf motiverend: dit gaan we even doen) en daar zat een groep van ongeveer 25 studenten op ons te wachten. Na alles aangesloten te hebben, mochten we dan echt beginnen. Ik moet zeggen, het was super. Toen ik eenmaal begon met presenteren wilde ik dat het niet meer eindigde. Ik zat er zo lekker in. Dus ik ben hartstikke blij en ook wel een beetje trots dat ik het gedaan heb. ;)

Vrijgezellig

Het weekend was erg super. Ik moest natuurlijk gewoon werken, maar dat mocht de pret niet drukken. Vrijdag heeft mijn vader mijn badkamer een beetje aangepast. Ik ergerde me altijd aan mijn badkamer. Mijn douchegordijn is vervangen door een douchescherm, mijn mengkraan door een thermostaatkraan en er is een rekje opgehangen om mijn shampoo’s fatsoenlijk op te bergen. Zelf heb ik nog wel wat ideeen, maar dat moet even beter uitgewerkt worden. We doen het stap voor stap.

Zaterdag had ik een vrijgezellenfeest, want ja, mijn vriendin gaat trouwen. Dat is wel een feestje waard, dus dat hebben we dan ook gedaan. Nadat we allemaal (14 dames) verzameld waren, hebben we haar overvallen. We hebben haar verkleed als theemuts en toen lekker even gegeten. Daarna gingen we naar een soort activiteitencentrum waar we zouden sumoworstelen en tokkelen. Daarnaast mocht onze vrijgezel nog over de touwbaan. Helaas is ze niet in het water gevallen. De helft deed niet mee, waaronder ik zelf, maar aanmoedigen en foto’s maken kan ik ook heel goed. De hele tijd werden wij (maar voornamelijk onze vrijgezel) gedrild door een sergeant. Tja, trouwen mag niet zomaar. Als afsluiting hebben we lekker gegeten. Tja, ze zijn ook nog uitgegaan in wat kroegjes, maar mijn wekker ging de volgende morgen gewoon weer vroeg voor het werk, dus ben maar huiswaarts gekeerd.

Helaas kwam ik toen gisteren tot de constatering dat ik gewoon weer naar school moest vandaag. Pfff… Aangezien er nog heel veel mensen zijn, zie je ook maar weinig mensen in de stad, in de bus, op school. Het is allemaal wat rustiger. Op naar de zomervakantie!

WTF OMG

Sorry mensen, maar ik kan niet anders dan vloeken op het moment. In 24 uur heb ik al 2 keer gedacht WTF. Wel voor 2 totaal verschillende gebeurtenissen. We beginnen maar met het goede nieuws. Gisteravond dus de kanjer van de Postcodeloterij gevallen in Emmeloord. Toen de postcode op werd genoemd, was ik helemaal verbaasd. Dat hadden we nog niet meegemaakt in onze schone polder. Ik geloof dat het bijna 40 miljoen euro was die ze mogen verdelen. Allemachtig, wat een hoop geld. Maar gefeliciteerd!

Verder zit ik me op dit moment vreselijk op te winden aan het feit dat er een gek is ingereden op het publiek in Apeldoorn die allemaal stonden te zwaaien naar onze Koninklijke familie. Ik weet dat zijn schuld nog niet bewezen is, maar het is mij allemaal te toevallig. In Apeldoorn, op de plek waar op dat moment onze Koningin met familie langs rijdt in hun bus, komt er een auto die op het publiek inrijdt. Dat klinkt toch niet geloofwaardig als toeval?

Tot nu toe kan ik niet anders concluderen dan dat het opzet was. En dat maakt me kwaad. Koninginnedag is onze nationale feestdag waar we allemaal trots zijn dat we een koninkrijk zijn. Wat bezielt je dan om zoiets te doen? De sfeer is verpest. Waarschijnlijk zullen ook gewonden deze ramp niet overleven. Dat is toch verschrikkelijk? En wat betekent dat voor volgend jaar? Ik word er echt een beetje chagrijnig van.

Nog maar even kijken wat ik ga doen vanmiddag, ben er echt een beetje van slag van. Wat een dag! :S

Verrek, een handtekening

Ruim 2 weken geleden ben ik naar de musical Joseph geweest. Ik heb al sinds mijn eerste geziene musical de tic om een programmaboekje te kopen. Helaas waren de programmaboekjes op bij Joseph. Dus ik heb een betaling gedaan en ik moest een formulier invullen, dan zou het programmaboekje naar mij toe worden gestuurd. Terwijl ik sta te schrijven, zegt 1 van mijn ouders; He, Freek (hoofdrol in Joseph) signeert ook na de voorstelling. Dus ik zeg; Nou, dat is jammer, ik heb geen programmaboek wat gesigneerd kan worden. Zegt de mevrouw bij de shop; Nou, dan zet je toch op het formulier, graag gesigneerd, wie weet neemt hij de tijd om dat te doen. Dus onder het motto ‘wie niet waagt die niet wint’ heb ik dat op het formulier ingevuld.

Afgelopen maandag open ik mijn brievenbus en daar ligt een pakketje van Stage Entertainment. Ik was dat programmaboekje al lang vergeten, maar daar was die dan. Gelijk heb ik het programmaboekje uitgebreid gelezen en op mijn eetkamertafel gelegd. Vanmiddag was er een bepaalde lichtinval waardoor ik ineens wat raars zag op mijn programmaboekje. Ik denk; Het lijkt wel alsof iemand er op heeft getekend. Na het nader bekeken te hebben blijkt dat het de betreffende handtekening was. Ik heb me helemaal suf gelachen. Het was met een bijna lege pen gedaan en daardoor moeilijk zichtbaar, maar het staat er echt. Daar had ik dus echt niet op gerekend!

Stem-up

Het is een lange dag geweest vandaag, maar wat heb ik genoten. Vandaag stond het koorfestival Stem-up op het programma. Dat was dit jaar voor het eerst in de Bantsiliek in Bant. Mijn oude zanggroep Flevox deed mee en daarom kon ik natuurlijk niet wegblijven. Tenslotte voel ik me nog steeds een beetje half-lid. Ik ben alleen maar gestopt vanwege mijn studie (misschien wel mijn grootste opoffering, haha).

Er deden 8 verschillende koren mee die allemaal jazz, pop of gospel op hun repertoire hebben. Al die koren kwamen uit de Flevopolder. De deelnemende koren waren: Cantabilé uit Tollebeek, Cream on Pop uit Emmeloord, Barbershop Quartet Vocal Flair uit Lelystad, C-level uit Emmeloord, Popkoor Remix uit Almere, Popkoor Bea-t uit Lelystad, Vocal Group Flevox uit Emmeloord en Reflection uit Tollebeek. Ik heb bijna alle koren gezien en dat was erg leuk. Heel afwisselend, mooie nummers en arrangementen, de koren waren erg verschillend.

Hoe moeilijk moet het dan wel niet voor de jury zijn om een winnaar te kiezen. Er zat namelijk een vakjury van 3 personen om te jureren. Het was een beetje appels met peren vergelijken. Maar goed, eerst werd de publieksprijs uitgereikt. Het publiek kon namelijk ook stemmen via een stembiljet. Uiteindelijk bleek dat Flevox die gewonnen had, we gingen natuurlijk allemaal uit ons dak. Maar toen kwam de prijs van de jury; Je snapt het al, geen twijfel over mogelijk. :P Gewonnen door Flevox.

Dus ik ben nu al uren in een euforische staat. Ook al heb ik niet meegezongen, het was net of ik zelf gewonnen had. Wat was ik trots op ze en trots op het feit dat ik daar deel van uit heb gemaakt. We hebben nog lekker nagepraat in 't Voorhuys en ik had het niet willen missen. Eén ding weet ik wel weer na vandaag; Ik wil terug naar Flevox zodra ik tijd heb!

Word ook vrienden van Flevox: http://vocalgroupflevox.hyves.nl :)

Changing my day

Afgelopen weken een beetje rustig geweest op mijn blog, maar het zijn weer hectische weken geweest en dan heb ik gewoon minder schrijfzin. Vandaag heb ik de drukte achter me gelaten en heb ik weer even tijd, dus ook voor een blog. De toetsweek is weer voorbij en nu is het afwachten wat de resultaten zijn. Ik ben wel erg relaxed geweest tijdens mijn toetsweek. Alles op mijn tijd en dat werkte fantastisch! Maar goed, nog 1 blok van 10 weken en dan zit het schooljaar er weer op.

Ik was dus vanmiddag lekker aan het genieten van mijn vrije tijd, toen ik ineens werd gebeld door mijn moeder. Mijn broer was in het ziekenhuis in Zwolle beland. Ongelukje tijdens de sportles, enkel geblesseerd. Er zijn foto’s gemaakt, daar kwam niets bijzonders naar boven, maar door de zwelling kon de arts niet zien of hij een scheur heeft of niet. Hij moet dus volgende week terug komen en voorlopig met zijn been omhoog zitten. Maar goed, ik heb dus een avondje vrij genomen van het werk en heb broerlief opgehaald uit het ziekenhuis in Zwolle. Het is wel zielig, want hij zou aan het eind van het seizoen stoppen met voetbal, maar daar is nu abrupt een einde aan gekomen.

Zo zie je maar, ineens kan er zomaar wat gebeuren. Maar goed, ik vind het niet erg. Ik heb toch niets bijzonders te doen tot maandag en dat voelt zo lekker! En over een week vakantie…

Paniekzaaierij

De laatste jaren word ik niet vrolijker van het nieuws. Het is over het algemeen niet echt opbeurend. Het credo lijkt; Hoe negatiever, hoe interessanter. Tenslotte willen we ook niet alleen maar vrolijk nieuws, want dan valt ons leven tegen. Met al dat negatieve nieuws kunnen we namelijk denken: “Ach, mijn eigen leven valt eigenlijk nog best wel mee.” De mens zit best maf in elkaar.

Wat nog veel maffer is in de media is dat er nog een belangrijkere regel is: Paniekzaaierij! De hele dag krijgen we allerlei angstscenario’s voorgeschoteld. Een aantal voorbeelden:
- Het stijgende zeewater gaat overstromingen veroorzaken.
- De dreiging van terrorisme wordt steeds groter.
- Overgewicht leidt tot hart- en vaatziekten.
- Economische recessie kost banen.
Nou ja, goed, jullie snappen het wel.

Is het echt allemaal zo erg? Misschien wel, maar ik hoef er niet de hele tijd mee geconfronteerd worden. Ik heb geen zin om depressief te worden om alle dingen die kunnen gebeuren. Voor sommige dingen kun je jezelf beschermen, maar soms kun je dingen ook niet voorkomen. En daarom gaat veel nieuws bij mij het ene oor in en het andere weer uit. ;)

Geluidsoverlast

Sinds een paar weken zijn ze bij mijn ouders bezig met verbouwen. Er wordt een kamer en een serre aangebouwd. Dit levert een hoop troep en herrie op. We kijken achter in de woonkamer nu tegen een prachtig houten wandje aan. De eerste dag dat die er stond rook het ook echt naar hout in de woonkamer. Vorige week hebben ze de muur eruit gesloopt. Wat een kabaal! Als je nog op bed ligt of met school bezig wil, wordt je stapelgek van het geluid. Mijn moeder en ik zaten vorige week aan de eettafel een broodje te eten en we konden alleen maar naar elkaar gebaren. Mijn moeder is vorige week ook gek geworden van het geluid, dus nu probeert mijn vader rekening te houden met haar door alleen herrie te produceren als ze naar het werk is. Vandaag dus! Helaas had hij niet kunnen bedenken dat ik thuis zou zijn, dus ik ben gevlucht. Ik heb onderdak gezocht bij de buren van mijn ouders. Laten we hopen dat die geluidsoverlast gauw ophoudt. :D

Oud en taai

Mijn oma’s zijn allebei oud en taai. Verder zijn het sterke vrouwen met een grote dosis mentale kracht. Oma G heeft op dit moment pijn in haar darmen en oma vD kan eigenlijk niet meer lopen en wordt volledig begeleid. Een paar weken geleden werd oma G opgenomen vanwege haar darmen. Het was al snel duidelijk dat het erger was dan we konden vermoeden, maar ze komen er niet goed achter wat er aan de hand is.

Woensdag werden we opgebeld. De familie werd min of meer opgeroepen, het zou niet lang meer duren, want ze had zoveel pijn. Ze was er ook helemaal klaar voor om te sterven, want ze had van iedereen afscheid genomen de laatste week. De verwachting was dat ze de ochtend niet zou halen. Donderdagochtend was ze er gelukkig nog steeds en toen heb ik besloten nog even bij haar langs te gaan. Hulpeloos lag ze in bed en ze zag er niet goed uit. Ik heb haar geholpen waar ik kon en ik dacht: Het is goed zo. Vanochtend is ze weer fris en fruitig opgestaan en lijkt ze een behoorlijke opleving te hebben. Ze ziet het weer zitten.

Dit is vorig jaar november ook gebeurd met oma vD. Ook toen werd de familie opgeroepen en gelukkig leeft ze nog steeds. Ik vind het zo onwerkelijk. Blijkbaar stonden ze beiden bij de hemelpoort en was dat het ook niet. Ik weet het niet, ik vind het wel apart dat beide oma’s dit overkomt binnen een jaar. De geest blijkt het lichaam te kunnen overwinnen. Ik ben blij dat ze er nog zijn, maar het is wel schrikken.

Infraroodcabine

Aangezien ik misschien wel in de drukste week van het jaar zit qua school, ben ik aan het eind van de dag vaak flink moe. Gek laat ik me niet maken, ik weet al dat het gevraagde werk teveel is voor de tijd die ik heb. Dat scheelt enorm, want dan hoef je je al niet meer druk te maken. Toch heb ik doordeweeks dan wel een momentje van ontspanning nodig. En daar hebben we een infraroodcabine voor. Elke avond als ik in Leek ben, ga ik even relaxed tot mezelf komen in de infraroodcabine. Even een momentje voor rust. Zo kom ik al op slaaptemperatuur en dan kruip ik daarna lekker mijn bedje in. Elke dag verheug ik me daar op.

Bike back

Om niet altijd de brenger van slecht nieuws te zijn, moet ik natuurlijk ook positieve ervaringen toe vertrouwen aan mijn blog. Vorige week veel reactie gehad op mijn blog ‘Fiets foetsie’, vandaar maar even het vervolg. Vanmorgen dacht ik; Toch nog een keer zoeken. En ja hoor, daar staat die, alsof er niets mee gebeurd is. Netjes in het fietsenrek, slot om de fiets, alles zit er nog aan. Alleen was 1 snelbinder geknapt, verdacht. Maar inmiddels begin ik ernstig aan mezelf te twijfelen. Heb ik mijn fiets dan echt over het hoofd gezien? Hij stond er zo rustig bij, kon totaal niet aan hem merken dat hij iets heftigs heeft meegemaakt, haha. Maar goed, ik ben blij, my bike is back.

Psychologie Magazine

Eigenlijk had ik niet echt een tijdschrift wat ik heel graag lees. Er zijn veel vrouwenbladen die ik best leuk vind om door te bladeren, maar om ze nu in de winkel te kopen? Maar nu heb ik het juiste tijdschrift voor mijzelf gevonden: Psychologie magazine. Ik heb altijd wel interesse gehad in psychologie. Ik vind hoe mensen reageren, denken, voelen, enz. in bepaalde situaties een heel interessant onderwerp. Ik heb jaren geleden ook wel eens een soortgelijk blad gekocht, je leert er gewoon veel van en ga ik het fenomeen mens misschien een beetje begrijpen. (eugh, wat klinkt dat saai en irreeel) Dus nu ga ik elke maand naar de winkel, investeer wat geld en daarna word ik tijdens het lezen vanzelf wijzer (en misschien slimmer). Wat een simpel tijdschrift al niet kan doen.

Verslaafd aan thee?

Er is voor mij (bijna) niets zo prettig als het drinken van thee. Elke ochtend als ik wakker word, mag ik graag een pot thee drinken (alleen als ik 's morgens vrij ben dan) en elke avond rond koffietijd drink ik ook weer een pot thee. Daarnaast vaak ook nog als ik 's middags uit school kom. Oftewel, het is bijna altijd theetijd voor mij. Wie bij mij thuis is geweest heeft ook gezien dat ik veel soorten thee heb staan. Vaak weten ze dan nog niet eens wat er nog in de kast ligt. Ik denk dat ik 40 tot 50 soorten thee heb. Ik heb namelijk ook nog geen theesoort gevonden die ik niet lust. Als er op de reclame weer een nieuwe soort wordt geintroduceerd, neem ik die het liefst gelijk de volgende keer mee, zodat ik die kan proeven. Noemen ze dat verslaafd? :P

Fiets foetsie

Van de week vertelde ik al over het feit dat ik steeds de bus mis deze week. Dat komt ook, omdat ik me nu per stadsbus moet verplaatsen i.p.v. fiets. Mijn fiets is namelijk zoek. Er staan heel veel fietsen op het station in Groningen en ik zet hem altijd op ongeveer dezelfde plek. Alleen afgelopen maandag kwam ik op die plek en toen was mijn fiets foetsie. Ik ben werkelijk 10x langs die plek gelopen, maar fiets is nog niet verschenen. Dus ik denk dat die ‘geleend’ is. Best balen, want dit kost mij geld.

Grenzen van de mens

Soms denk je dat je de grens hebt bereikt, zowel lichamelijk als psychisch. Dan denk je; Ik kan echt niet meer. En tot je grote verbazing kan je dan nog weer een stapje verder. Vervolgens denk je weer dat het dan echt klaar is. En ja hoor, je kunt nog weer een stapje verder. Ik zat daar vandaag over na te denken en eigenlijk is dat heel bijzonder.

De grenzen van de mens zijn wat mij betreft onverklaarbaar te noemen. We hebben wel grenzen, maar we kunnen verder dan het moment dat we denken dat we niet meer kunnen. Is het dan zo dan onze geest ons voor de gek houdt? En waar ligt je grens dan? Is dat het moment waar je instort? Veel vragen waar ik wel eens over na denk. Ik vind het erg interessant, dit raadsel over de psyche van de mens. In ieder geval is een mens tot meer in staat dan dat hij denkt, als je maar wilt vechten. :D

Bus gemist

Ik lijk de laatste dagen een abonnement te hebben op de bus net missen. Dan kom je op het station van Groningen aan en vervolgens zie je de bus net vertrekken. Gisteren stond hij nog te wachten voor het stoplicht, maar je kunt er dan niet meer in. Vandaag stap ik de stadsbus uit en vervolgens zie ik de bus naar Leek wegrijden. Heel irritant! En serieus, hoe krijg je dat 2 dagen achtereen voor elkaar? My luck is gone. Normaal ben ik altijd op tijd. Morgen hoop ik dat de bus op me staat te wachten als ik aan kom. (Nou ja, eigenlijk hoop ik dat elke dag.) Misschien helpt het.

Het begint met taal

Sinds de eerste keer dat ik het reclamespotje in postbus 51 voorbij zie komen dat iedereen Nederlands moet spreken in Nederland, ben ik geïnteresseerd. Op dit moment zijn we op de opleiding ook veel met taal bezig. En zo ook de tweede taalverwerving, of te wel een taal aanleren die niet je moedertaal is. Dat is dus ook zo’n beetje de kern van het reclamespotje. En ik vind het goed dat hier aandacht aan besteed wordt. Het is belangrijk om de taal van het land waar je woont te spreken. Dat geldt overigens ook voor mezelf als ik in een ander land zou gaan wonen. Dit helpt gewoon om de algehele communicatie te verbeteren. Dus ik ben blij met de campagne. Check http://www.hetbegintmettaal.nl/

Diep in de zee

Vannacht reed ik dus terug over de dijk van Enkhuizen naar Lelystad. Het was gezellig, het was later dan gepland, maar gelukkig vind ik het heerlijk om ’s nachts te rijden. Maar ik reed over de dijk en het was best helder. Toch zie je bijna geen water om je heen. Ik zag alleen een zwart gat, maar dat zie je ook als je op de snelweg rijd. Je merkt dat het anders is, maar ik kan het moeilijk beschrijven. Ik zat op een gegeven moment wel te denken; “Je zal toch met je auto afwijken, door de vangrail gaan en op de bodem van het IJsselmeer belanden.” En plotseling begon ik dit liedje te zingen:



Oke, ik weet het, het is een meer en geen zee, maar ik vond het wel typisch dat ik zo’n liedje in mijn hoofd krijg. Een beetje absurd eigenlijk. Het klinkt in ieder geval wel gezellig zo op de zeebodem. :P

Tijd voor afleiding

Gisteren had ik er even flink de balen in en zonk mijn motivatie naar het nulpunt, omdat ik mijn theorietoets niet gehaald had. De vorige helaas ook nog niet, een flink struikelblok dus. Trouwens een lekker moment om vlak voor het weekend de uitslagen bekend te maken. Maar goed, ik heb er weer alle vertrouwen in, want iemand heeft me flink gemotiveerd. Dank je, meis, ik ben er weer bovenop. We gaan er gewoon weer tegenaan.

Vandaag een volle dag, dus genoeg afleiding. Ik ben overigens net wakker (oh, wat is het weer vroeg), want ik mag zo naar het werk. Daarna ga ik de dijk over, zoals Check this out dat altijd noemt. Alhoewel ik via Amsterdam rijd. Tja, vorige week niet kunnen komen op de verjaardag, dus dan gaan we nu gezellig even buurten. Lekker racen over de snelweg met een leuk cd-tje in mijn cdspeler. Ik kijk er naar uit. Kan wel wat afleiding gebruiken!

Sportopleiding

In het 2e jaar van mijn opleiding is het verplicht om een extern project te doen. Hier worden vacatures voor opgesteld en dan mag je solliciteren op het project wat je interesseert. Toen ik een vacature zag voor het begeleiden op de sportopleiding, vond ik dit gelijk erg leuk. Het is de bedoeling dat we daar toekomstige sportinstructeurs zouden onderzoeken en behandelen op stemgebied. Daarnaast voorlichting geven over het gebruik van de stem. Omdat hier mijn interesse ligt, is die een leuke uitdaging.

Zoals jullie begrijpen, mocht ik het project doen en na ga ik elke donderdagochtend voor een aantal weken naar Groningen-Zuid. Dit zijn ongeveer 22 leerlingen van de MBO opleiding Leisure, Sports and Wellness. Ik had nog nooit van de opleiding gehoord, maar je wordt eigenlijk heel breed opgeleid. Je kan dus heel veel kanten op na deze opleiding voltooid te hebben.

We (6 studentes) zijn nu 2 keer geweest en het is harstikke leuk om te doen. Ze zijn allemaal ongeveer tussen de 17 en de 22 jaar en zijn niet echt geinteresseerd in logopedie. Des te leuker om ze enthousiast te maken en het belang van correcte stemgeving over te brengen. Dat lukte vanmorgen volgens mij ook wel aardig met onze presentatie. Verder hebben we alleen nog onderzoek gedaan. Hierin moeten ze soms ‚rare’ oefeningen (op allerlei manieren geluid maken) doen en daar zat niet iedereen op te wachten. Tja, maffe opleiding, dat logopedie.

De glimlach

Weten jullie hoeveel effecten een glimlach kan hebben? Zo kunnen we bijvoorbeeld glimlachen als groet, als teken van herkenning, of slechts uit beleefdheid. Een glimlach kan ook dienen als aanmoediging of compliment. Verder bestaan er nog andere sociale interacties waarin de glimlach een functie heeft. Zo kun je glimlachen ter verontschuldiging, als troost of ter bevestiging van een onderlinge verstandhouding. Als je je onzeker of verlegen voelt in een bepaalde situatie, helpt je glimlach om je een houding te geven. De glimlach kan ook dienen als masker om je gevoel te verbergen. Tenslotte doet de glimlach ook dienst als belangrijk hulpmiddel om een gesprek te sturen.

Ik moet dan denken aan mijn periode in Ghana. Soms verstonden de mensen daar ons niet en wij hen niet. Mijn vriendin en ik zeiden dan tegen elkaar; Gewoon glimlachen. We hoopten, denk ik, dat we daarmee in ieder geval duidelijk konden maken dat we geen kwaad in de zin hadden. En het werkt ook. Ik merk dat ik vaak glimlach als ik iets niet helemaal begrijp. Daarnaast probeer ik ook vaak te glimlachen wanneer ik nieuwe mensen ontmoet. Een glimlach redt dan misschien niet de wereld, maar het helpt wel een beetje.

Bron: www.lichaamstaal.nl

Motivatie zoek

Vandaag lekker een dagje vrij gehad. Normaal ben ik op mijn vrije dag altijd erg druk bezig met school, maar er is niets wat ik per se moet doen en dus had ik ook niet zo veel zin. Ik merk dat ik nog een beetje moet inkomen na de vakantie. De motivatie is nog niet helemaal aanwezig, maar het gaat elke dag een beetje beter.

Dus heb ik vandaag naast het huishouden spelletjes gespeeld op mijn laptop. In mijn vakantie heb ik me helemaal uitgeleefd op spelletjes en nu mis ik tijd om meer spelletjes te spelen. Daarom heb ik dat vandaag maar weer gedaan. Nu wilde ik vanavond weer verder, maar dat wordt hem niet meer. Het is bijna bedtijd en ik moet nog even wat mails beantwoorden. Daarnaast moet ik mijn spullen nog pakken, want morgen weer terug naar Emmeloord. Volgende keer beter!

Opmerkelijke combi

Vandaag zag ik een man met lang haar, een trainingspak, sportschoenen, leren jas en een laptoptas. Ik vond het een opmerkelijke combinatie, maar het zette me wel aan het denken. Het kon 2 kanten op; Of hij wil duidelijk niet in een hokje geplaatst worden, of hij wist vanmorgen niet wat hij wilde aantrekken en daarom heeft hij gewoon maar uit de kast getrokken wat hij het eerste tegen kwam. Of allebei natuurlijk. Ik denk dat veel mensen zouden zeggen: Dat trek je toch niet aan! Daarom vond ik het des te leuker dat hij gewoon daarin rond liep, want veel te veel mensen trekken zich wat aan van de meningen van anderen. Ik overigens ook, hoor. :P

And the Oscar goes to…

Helaas was het niet mogelijk om afgelopen nacht de Oscars te kijken, want dan had ik vandaag niet naar school gekund, haha. Maar ik wil altijd wel even weten wie er met de prijzen vandoor zijn gegaan. Zoals verwacht is de film Slumdog Millionaire de grote winnaar geworden.

Kate Winslet won voor haar rol in The Reader een beeldje en ik moest erg lachen om haar speech waarin ze vroeg of haar vader even wilde fluiten, zodat ze wist waar haar ouders zaten. Vervolgens hoor je dus inderdaad gefluit en zwaait ze helemaal enthousiast die kant op. De Oscar voor Heath Ledger was geen verrassing, maar een mooie waardering. Het was een groot acteur en de rol van The Joker schijnt hij erg goed gespeeld te hebben. De rest van de mannen in de categorie waren bijvoorbaat kansloos.

Toch heb ik weinig mensen de juiste voorspelling horen doen over de Oscars voor vrouwelijke bijrol en mannelijke hoofdrol. De vrouwelijke bijrol is Penelope Cruz geworden en de mannelijke hoofdrol is gewonnen door Sean Penn. Sean had een goede speech, vooral zijn opening vond ik erg opmerkelijk: “Stelletje communistische homoliefhebbers.” Vond ik wel leuk, vooral de dubbele boodschap. Hij ging verder met: “Ik had dit totaal niet verwacht. En ik weet heel goed dat ik het jullie vaak moeilijk maak mij te waarderen.” Prachtig toch?

Van de rest van het circus heb ik niet alles gevolgd. Geen idee wie het heeft gepresenteerd, geen idee wie de mooiste jurk had of een enorme flater heeft geslagen. Ik heb alleen meegekregen dat er een musicalmedley is vertoond. Ja, dat heb ik natuurlijk wel weer gezien. :P Maar misschien kan iemand me verder bijpraten?

Theater en zo

Het is geen geheim dat ik elke kans aangrijp en elke cent spaar om een avondje naar het theater te gaan, dus gisteravond was ik te vinden in Dronten bij High School Musical, de musical. Inderdaad, net als mijn zeer gewaardeerde collega’s El en Nance die ook al schreven over deze avond. Samen met een vriendin hebben we nog niet zo lang geleden besloten dat we naar HSM wilden. Eerst nog maar een keer de film gekeken met haar kids, maar we zijn met zijn 2-tjes naar de musical gegaan. En dat was een succes!

Eerst even bij de pizzeria gegeten en daarna naar het theater. Nadat er een heel gedoe was over dubbele boekingen, had iedereen dan eindelijk een plek. Het feest kon beginnen. Vanaf minuut 1 was ik geboeid door de musical, het vloog voorbij. Het was beter dan ik me van te voren had kunnen bedenken. Ik zat er helemaal in en ik zag dat mijn vriendin ook genoot, en anders vertelde ze het me wel. Ook zaten er echt komische stukken in. Nee, HSM is niet alleen voor kids, genoeg leuks voor the adults. Ik vond het jammer dat het afgelopen was, heb nu al 24 uur de liedjes in mijn hoofd. En daar word ik behoorlijk vrolijk van.

O ja, voor ik het vergeet, sinds vandaag staat er een widget (gadget) op mijn blog, Hyves en Facebook om musicalblog.nl te promoten. Probeer hier zo vaak mogelijk op te klikken (je wordt dan doorgelinkt naar de site, er kan niets raars gebeuren), want wanneer ik de meeste bezoekers trek de komende 3 maanden, dan win ik een musical pakket. Dat lijkt me toch het proberen waard, dus please help me! :D

Regels voor geluk

Geluk is een abstract gegeven. Mensen weten over het algemeen niet zo goed te beschrijven wat geluk is, want dat is voor iedereen verschillend. Ik voel me een gelukkig mens, maar ben ik dat ook echt? Soms vraag ik me dat wel eens af. Wat is geluk? Zojuist las ik op internet de 10 gouden regels voor geluk. Ik vind ze erg treffend. En als we ons nu allemaal aan deze regels zouden houden, dan wordt de wereld vanzelf een beetje beter. :)

1. Verwonder je zo vaak als je kan en verbaas je over wat je vanzelfsprekend vindt maar dat helemaal niet is.
2. Geniet van eenvoudige goede dingen als wandelen, een appel eten, even de ogen sluiten.
3. Wees dankbaar en waarderend voor wat dankbaarheid en waardering verdient.
4. Zoek mensen op die een positieve houding hebben.
5. Ontvang in alle rust complimentjes en opbouwende opmerkingen; weiger kalm maar duidelijk afbrekend commentaar.
6. Blijf je realiseren dat jouw leven van jou is. Laat het niet door anderen leven.
7. Gun jezelf de ruimte en tijd voor dingen die je graag doet.
8. Zoek naar activiteiten waarbij het nuttige ook aangenaam is. Alles heeft aangename kanten.
9. Kies er voor je gelukkig te voelen. Wacht niet op anderen of het lot om je gelukkig te maken.
10. Lach veel, zo vaak als je zin hebt. Er zijn redenen in overvloed.
    

Bron: (c) Pauline Schakenbos, Boog consult, http://www.verrasjezelf.nl/

De huishoudbeurs

Altijd dacht ik bij de huishoudbeurs alleen maar aan saaie huisvrouwen die 1x in het jaar hun uitje hadden. Verder had ik het vooroordeel dat er alleen maar huishoudelijke apparaten te vinden waren en andere praktische dingen. Voor dit gebeuren voelde ik me dus al die tijd veel te jong. Totdat On the Run me mee vroeg om naar de huishoudbeurs te gaan. Nu vond ik mezelf wel rijp genoeg voor huisvrouwenmentaliteit en heb ik begrepen dat de huishoudbeurs uit meer bestaat dan schoonmaakartikelen. Dus vandaag waren we dan in de RAI. Tja, en dat er veel vrouwen zijn en dat het er druk is, dat kun je verwachten.

Wat heb ik gedaan?
Een computer heeft mijn toekomst bepaald op basis van mijn geboortedatum en mijn handschrift heeft een persoonsbeschrijving naar voren laten komen. We hebben een kookworkshop gedaan m.b.v. de Nintendo DS. Die vertelde wat we moesten doen. De tortillachips met zelfgemaakte salsa dip was heerlijk. Ik ben er ook achter gekomen welke kleur wat met je doet. Rood staat voor energie, blauw voor vertrouwdheid, enz. enz.

Wat heb ik gescoord?
De tas van de huishoudbeurs met producten en kortingsbonnen heb ik natuurlijk binnengesleept, want zoiets is altijd een leuk verrassingspakket. Daarnaast heb ik een boek gekocht: Passiespel van Richard Montanari, schijnt heel spannend te zijn. Ik moest aan een rad draaien en die gaf aan wat je voor het boek moest betalen, 2 euro in mijn geval. Ook ben ik even bij Zylom langs geweest en daar kreeg je gratis het spel Pastry Passion. En als laatste heb ik een My Ukki Pillow gescoord. Ik ben dol op die kussentjes.

Verder hebben we nog een aantal pogingen gedaan om aan prijsvragen mee te doen. Je weet nooit of je wat wint. Niet geschoten is altijd mis. Daarna waren we het wel zat en zijn we de trein weer opgestapt. Het was in ieder geval een geslaagde dag. En nu ben ik moe, dus ik ga maar lekker op tijd naar bed. Koopjes scoren kost tenslotte energie, haha.

Liever niks doen

Wat ik de laatste dagen gedaan heb sinds mijn vakantie is begonnen naast werken is eigenlijk helemaal niets. Ik zou eigenlijk van alles moeten doen: studeren, huishouden, opruimen, enz. Maar helaas, ik ben niet te motiveren op het moment. Vanaf vrijdagmiddag heb ik alles losgelaten en heb ik mijn dagelijkse ritme totaal verwaarloosd. En eigenlijk vind ik dat maar niets, het voelt niet lekker dat ik niks heb gedaan. Niet dat het moet, maar uiteindelijk zal het toch moeten gebeuren. Wel heb ik erg genoten van 3 dagen weinig doen. Ik heb spelletjes gespeeld, gewinkeld en tv gekeken. Maar nu is het tijd om mezelf weer op te pakken. Genoeg geluierd, mijn kont komt morgen (en de rest van de week) weer van de bank af! :D

Narrig

Het woord van de dag voor mij is narrig. Voor iedereen die niet weet wat het betekent, hier een lijst met synoniemen.
-bits -brommerig -drenzerig -gemelijk -huilerig -knorrig -korzelig -kregel -kribbig -slecht gehumeurd -verdrietig -sikkeneurig -wrevelig -sikkeneurig -ontevreden -lastig -iezegrimmig
Maar waarom is het woord van de dag narrig?

Vandaag begon een nieuw blok op school en dat betekent altijd een hoop onduidelijkheid voor iedereen. Zo probeer ik ook bepaalde dingen duidelijk te krijgen voor mezelf. Helaas kreeg ik niet de antwoorden op mijn vragen van de docenten. Of ze bleven er om heen draaien of er kwam helemaal geen antwoord. Hier werd ik een beetje geïrriteerd van, want ik houd van duidelijkheid en niet te moeilijk doen. Dus ik kom vanmiddag thuis en mijn moeder zegt al snel: Je bent een beetje narrig. Dat woord gebruiken we eigenlijk nooit, maar het past helemaal bij mijn huidige gemoedstoestand door al het gedoe. Dus ik ben vandaag narrig! :D

Talentenjachten

Al tijden hoor je de critici vertellen dat het einde der tijden omtrent de populariteit van de talentenjachten nu echt moet zijn aangebroken. Maar helaas voor alle niet-fans, talentenjachten op tv blijven populair. En eerlijk gezegd, ik kijk zelf ook graag naar talentenjachten. Niets zo mooi als genieten van nieuw en uniek talent. Vooral op muziekgebied.

De leukste muzikale talentenjacht vind ik X factor. Waar Idols en Popstars vooral lijkt te draaien om uiterlijk vertoon, vind ik dat bij X factor dit aspect minder sterk naar voren komt. Daarnaast vind ik het erg leuk dat groepjes en oudere mensen ook een kans krijgen. Verder zou je denken dat er toch echt geen nieuw talent meer in Nederland rond zal lopen, maar nee, het vat is nog niet leeg. In ieder geval ben ik weer zwaar onder de indruk van het talent. Ik kijk daarom dit seizoen gewoon weer!

Spring is coming

De lente komt eraan en weet je hoe ik dat weet?
1) Het is alweer langer licht ‚s avonds.
2) Het weer wisselt deze dagen van een lekker zonnetje tot regen, precies de lente.
3) Het is over een week VOORJAARsvakantie.
Ik weet het, het zijn niet echt sterke redenen, maar ik vind het wel weer tijd voor de lente. Vanaf Kerst bedenk ik me al dat het dan alleen maar lichter buiten wordt en vanaf februari denk ik me in dat het al bijna lente is. Ik ben namelijk niet zo’n winters type. Dus wat mij betreft: Kom maar op met het voorjaar!

Zelfscankassa’s

Hebben jullie ze al gezien of gebruikt? De zelfscankassa’s? Ik heb ze van de week voor de eerste keer gezien en moest ze natuurlijk gelijk even een keer gebruiken. Het is een beetje ingewikkeld om uit te leggen hoe het werkt, maar in ieder geval moet je de producten zelf scannen en daarna kun je betalen. Hoe ze daar de exacte controle op houden weet ik niet, maar het was best cool om te doen. Ik zou het alleen niet aanraden met een winkelwagentje vol boodschappen. Dat kost een beetje veel tijd, maar daar schijn je weer andere kassa's voor te hebben, die kunnen een volledige winkelwagen aan.

Verder heb ik me deze week vooral geconcentreerd op de toetsweek. Of het enigszins wat heeft uitgehaald moet later nog blijken, maar goed, ik ben er vanaf. Deze week heb ik ook geholpen in de catering tijdens de presentaties van de scripties. Toen heb ik ook nog een presentatie gezien en dat was heel erg interessant. Nu heb ik een idee waar ik uiteindelijk naar toe moet werken in mijn studie.

Huh? Ik rij op de Dam?

Afgelopen zaterdag ben ik in Carré geweest. We hebben Les Miserables gezien en ik moet zeggen; Het was fantastisch! Alles klopte gewoon, de muziek was prachtig, het verhaal is boeiend en er werd goed geacteerd en gezongen. Ik heb inmiddels al veel musicals gezien, maar dit was wel één van de (misschien wel DE) beste musical die ik tot nu toe gezien heb.

Het was na elf uur afgelopen en toen moesten we de stad weer uit, maar alles was natuurlijk opgebroken. Tja, ik kon natuurlijk niet de kant op die ik wilde. Dus ging ik richting het centrum. Ik had alleen geen idee dat we echt in het centrum waren. Ineens zegt mijn moeder: “En hier is de Dam.” Dat was raar, nu reed ik echt dwars door het centrum. Normaal loop ik daar alleen en ik heb altijd het gevoel dat er praktisch geen auto’s zijn. Nu was het andersom, er waren minder mensen en meer auto’s. Het had een soort surrealistisch effect.

Vervolgens kwam ik weer op de A10 en dat vind ik altijd zo mooi. Goed uitzicht op Amsterdam! Misschien ga ik ooit nog wel eens een rondje A10 doen, gewoon voor het leuk.

Hoogspanning

Pfff… ik zit er weer middenin: Toetsen! En dit keer sta ik echt onder hoogspanning. Ze hadden mij beter niet kunnen vertellen dat de praktijktoets van komende week door velen niet gehaald wordt. Nu ben ik de hele tijd bang dat ik dingen over het hoofd zie of dat ik er te luchtig over ga denken. Arghh! Maar goed, ik moet er toch doorheen. Als ik maar mijn best heb gedaan, de uitslag telt niet. Het komt anders vanzelf wel een keer.

Weet je waar ik ook helemaal knetter van wordt? Van portfolio’s. Echt waar, toen ik 7 jaar geleden op school zat, deden ze daar nog niet aan. Nu dus wel en ik vind het vreselijk. Morgen heb ik dan uiteindelijk alle portfolio’s ingeleverd en kan ik weer opgelucht ademhalen. Als laatste deze week heb ik nog een theorietoets en dan ben ik weer toetsvrij. Dan trakteer ik mezelf op een borrel. Ach, ook al ben ik nu niet zo blij met school, over een week is dat weer verdwenen en kan het me niet meer schelen. Wat een gelukzalig vooruitzicht! :P

Leve vakanties!

Afgelopen week heb ik vaak gedacht, ik moet echt weer even een blog schrijven. Het is veel te lang geleden, maar het ontbrak me echt aan tijd. Na de kerstvakantie heeft mijn studie veel tijd in beslag genomen en eigenlijk nog steeds. Gelukkig is het over 2 weken weer voorjaarsvakantie. Toch fijn dat er schoolvakanties bestaan. Zo heb je iets om naar toe te leven. Naast mijn studie heb ik ook nog wel veel andere dingen gedaan afgelopen maand, maar ik ben echt bijna niet thuis (in Emmeloord) geweest. Nu ben ik een aantal dagen thuis en dat voelt heerlijk. Even wat dingen op een rijtje zetten en lekker wat ruimte om af te spreken. Daarnaast wat quality time voor mezelf. Het is fijn om thuis te zijn; Oost west thuis best.

Een goed begin is het halve werk

Gisteren het nieuwe jaar goed begonnen met een heerlijk verwenochtendje in Nieuweschans. Ik was niet helemaal fit en dat knapte me ontzettend op. Even in een jodiumhoudend bad massagestralen voelen en nog een heerlijke ervaring in de lavendelkamer. Klinkt dat allemaal een beetje zweverig? Nou, dat klopt wel, want ik zweefde in mijn gedachten zo naar mijn bed. Vanmorgen heb ik met mijn ouders, broer en vriendin een ontbijtje bij Van der Valk genuttigd. Was even om elkaar nieuwjaar te wensen. Het was heerlijk, ik heb de hele dag verder volgezeten. Vanavond heb ik veel groenten gegeten (voor mij steeds normaler, maar nog steeds wel een beetje ongewoon), dus hartstikke gezond. Dus eigenlijk ben ik het jaar heel positief begonnen. Laten we hopen dat ik dit door kan zetten.

Happy 2009!

Dan kan ik natuurlijk niet achterblijven met mijn nieuwjaarswensen. Allereerst een heel gelukkig nieuwjaar voor iedereen! Dat 2009 je maar mag brengen wat jij er van verwacht. Zijn er nog mensen met goede voornemens? Ik heb altijd wel goede voornemens, maar meestal ben ik ze 2 januari alweer vergeten. Volgens mij ben ik niet de enige, want bij de meeste mensen blijft het bij een goed voornemen die je gewoon weer mee kunt nemen naar een nieuw nieuwjaar. Zo blijft er wat te verbeteren. In ieder geval ga ik elk jaar het jaar uit met hetzelfde motto: Komend jaar beter maken dan afgelopen jaar! Tenslotte heb je daar volgens mij zelf toch het meest de hand in... HAPPY NEW YEAR!