Grenzen van de mens

Soms denk je dat je de grens hebt bereikt, zowel lichamelijk als psychisch. Dan denk je; Ik kan echt niet meer. En tot je grote verbazing kan je dan nog weer een stapje verder. Vervolgens denk je weer dat het dan echt klaar is. En ja hoor, je kunt nog weer een stapje verder. Ik zat daar vandaag over na te denken en eigenlijk is dat heel bijzonder.

De grenzen van de mens zijn wat mij betreft onverklaarbaar te noemen. We hebben wel grenzen, maar we kunnen verder dan het moment dat we denken dat we niet meer kunnen. Is het dan zo dan onze geest ons voor de gek houdt? En waar ligt je grens dan? Is dat het moment waar je instort? Veel vragen waar ik wel eens over na denk. Ik vind het erg interessant, dit raadsel over de psyche van de mens. In ieder geval is een mens tot meer in staat dan dat hij denkt, als je maar wilt vechten. :D