Back to school

Morgen komt eindelijk de dag waar ik nu al een half jaar op wacht, ik mag weer naar school. Om 10.30u heb ik mijn eerste college. Wat me te wachten staat, ik heb geen idee, maar ik heb er echt zin in. Inmiddels weet ik mijn rooster, heb ik mijn boekenlijst en kan ik dus beginnen. Dat ik nog niet precies weet wat alles betekent wat op mijn rooster staat is niet zo belangrijk. Ik zal morgen bij de administratie wel even om uitleg vragen. Gewapend met pen en papier en vol goede moed zal ik morgen de Hanzehogeschool betreden. Raar idee dat ik morgen gewoon weer in de schoolbanken zit. Wie had dat een jaar geleden kunnen bedenken?

Mijn 11 dagen met Melissa

Nogal moeilijk om 11 dagen te beschrijven, want er is zo ontzettend veel gebeurd. We hebben veel lol gehad in Nederland en op Kreta. Mooie herinneringen gekweekt.

In Nederland hebben we voornamelijk zeer Hollandse dingen gedaan. Op Kreta hebben we eigenlijk vooral uitgerust en lol gemaakt. We zaten in het plaatsje Amoudara wat naast Heraklion ligt. De voorzieningen in het hotel waren prima. We hebben op het strand gelegen, bij het zwembad gezeten, aan de bar gehangen en gewinkeld. Hoe erg kan het leven zijn?

Verder ben ik erg te spreken over de Grieken. Ze hebben ons overal erg goed geholpen. Ik voelde me erg gewenst daar, dat is niet overal zo. Verder hebben we heel veel geleerd over de Griekse gewoontes. We hebben dan niet veel gezien, we hebben veel gesproken met de locals en daar steek je eigenlijk nog veel meer van op.

Maar omdat foto's meer zeggen dan duizend woorden zal ik maar niet veel meer vertellen. Anders zou deze weblog ook veel te lang worden, ik heb te veel verhalen.

Maandag 18 augustus kwam Melissa natuurlijk al Nederland, dus hebben we dinsdags Linda even bezocht. Tenslotte hadden Melissa en Linda elkaar ook al bijna een jaar niet meer gezien. Gezellig om weer bij elkaar te komen na Ghana, we misten alleen Jamie nog. Die komt waarschijnlijk in januari onze kant op. :)

Inmiddels zitten we hier al op Kreta, dus een kleine impressie hier. Vanaf het hotel gezien had je dus eerst het zwembad, daarna een bar en daarachter de zee. Niet gek, he?

Na flink gewinkeld te hebben hoort een terrasje pakken in Heraklion (de grootste stad op Kreta) er natuurlijk bij. Ziet het er niet schilderachtig uit?

Zo zaten we dus graag aan de bar, zowel overdag als 's avonds. En het liefst een milkshake drinkend overdag. De barkeeper vond het leuk om er soms alcohol in te doen. De lokale bevolking en de barkeepers hadden er lol in om ons steeds shots voor te zetten.

Onze Griekse 'vrienden' op Kreta waar we erg veel lol mee hebben gehad, vooral in de avonden.

Van links naar rechts: Vasilis (tevens barkeeper overdag), Andreas, Melissa, ik en Panajotis.

Natuurlijk moesten we ook nog even met Alexandros (barkeeper in de avond-/nachturen) op de foto. Tenslotte heeft hij ons elke avond gezien en gesproken aan de bar.

Ja, hier waren we alweer terug in Nederland. Afgelopen donderdag was het Bomme Berend in Groningen en toen hebben we natuurlijk even feest gevierd. Hier maakt Melissa kennis met het fenomeen Febo en kroketten.

En natuurlijk moet je als je in Nederland bent ook haring eten. Ik heb vriendelijk bedankt, maar mijn vader vond het geweldig dat er eindelijk iemand ook haring wilde eten.

Er was een taptoe in Groningen. Zo ook een fanfare op de fiets in klederdacht, hartstikke grappig. Mijn broer heeft even gevraagd aan deze oerhollandse dames of Melissa met hun op de foto mocht.

Tja, nu zullen de meeste Nederlanders denken: Wat is er nu bijzonder aan Melissa op de fiets? Ook dat is typisch Nederlands, wij fietsen, dus daar dan ook maar een foto van.

En helaas was het gisteren tijd voor het afscheid. Nog een laatste foto voor ze door de douane verdween.

Het was heel raar om me vanmorgen te realiseren dat we niet meer samen waren. Daarom moet ik snel naar Stuttgart!

A little sad

Op dit moment heb ik een beetje een dubbel gevoel terwijl ik deze blog schrijf. Heel graag zou ik jullie vertellen dat het fijn is om weer terug te zijn, maar dat voel ik niet echt zo. Geef me wat dagen. Ik ben net thuis, want ik heb Melissa weer op het vliegtuig gezet naar Duitsland. En dat betekent dus het einde van 11 geweldige dagen. We hebben heel veel gedaan en ook beleefd. Het was onvergetelijk. Nu ben ik alle foto's aan het doorkijken. Morgen zal ik een kort verslag doen van onze dagen. Eerst ga ik nog even nagenieten. Nu kan het nog, want maandag begin ik met school...

Op naar Schiphol

Geen idee hoe de komende 2 dagen precies gaan lopen, dus ik weet ook niet hoe vaak ik de komende tijd nog een blog zal schrijven. Zometeen rijd ik naar Schiphol om Melissa op te halen en daar heb ik erg veel zin in. Het is fijn om iemand weer te zien na bijna een jaar. Morgen moet ik nog wat dingen regelen voor mijn vakantie en die dag daarop gaan we al op vakantie. Raar idee dat ik over ruim 2 dagen lekker op het strand lig in Griekenland. We hebben ook al leuke plannen gemaakt voor als ze nog even in Nederland is na onze vakantie, maar daarover later meer. In ieder geval is het meeste geregeld en kunnen we nu lol gaan maken. Let's go!

Ik ben gelukkig, jij ook?

De laatste tijd vraag ik me af of we geluk niet als iets vanzelfsprekends beschouwen. Of misschien nog beter, weten we wel wat geluk is? De wereld van nu maakt ons zo materialistisch dat we misschien wel niet meer weten waar het echt om draait in het leven. We willen meer, meer, meer, maar worden we er echt gelukkig van? Is geluk niet een mentaal ding en zit het gewoon in jezelf? We klagen wat af in ons leven, het gras van de buren lijkt altijd groener. Maar als je beter kijkt zie je dat het ook gewoon gras is.

Zelf kan ik oprecht zeggen dat ik tevreden ben met mijn leven. Ik ga doen wat ik leuk vind, ik heb familie die me door dik en dun steunt, mijn beide oma’s leven nog, ik heb geweldige vrienden waar ik elke keer heel gelukkig van word en ik heb ook nog ruimte om leuke dingen te doen. Natuurlijk ben ik ook wel eens jaloers op sommige mensen, maar ik probeer dan altijd te denken dat ze ook ergens een schoonheidsfoutje hebben. Niemand is perfect en misschien is dat maar beter ook.

In Ghana heb ik veel geluk gezien. De kinderen in het weeshuis waren oprecht gelukkig. Ze hadden weinig middelen en weinig eten en toch hadden ze veel plezier in hun leven. Ook de luie Ghanezen die alleen maar langs de weg rond hingen leken veel geluk uit te stralen. In vergelijking met hun zijn we echt veel te zeikerig. Het geluk zit in kleine dingen zei mijn moeder altijd en ze heeft gelijk!

Maar ik kan oprecht zeggen: Ik ben GELUKKIG! Jij ook?

Van eind naar begin

En ja hoor, mijn vakantie is begonnen. Vandaag mijn laatste dag als shiftleader gehad. Er is vooral heel veel door de papierversnipperaar gegaan, wat een lekker gevoel is dat. Daarnaast was het net of ik de laatste 3 jaar herbeleefde. Zo van: ‘O ja, dat hebben we ook nog meegemaakt.’ Ik heb wat in mezelf zitten grinniken, om vervolgens doodleuk alle bewijzen door de versnipperaar te halen. Al het recente werk heb ik overigens wel netjes doorgegeven. Sleutels zijn ingeleverd, tijd om de volgende fase in te gaan. Maar voordat ik begin met mijn studie (heb al bericht dat ik mijn OV mag ophalen), is mijn vakantie nog een tussenfase.

Vanavond even naar Zwolle bij vrienden geweest die al eens in Griekenland (ze zijn echte Griek-freaks) op vakantie zijn geweest. Zij hebben me overladen met boeken en informatie, dus dat komt helemaal goed. Ook heb ik alvast een voorproefje op het Griekse eten gehad. Wat kunnen zij toch lekker koken (en het was nog gezond ook)! Daarna nog gewandeld en genoten van het prachtige weer en het mooie uitzicht. Het was een heerlijke avond! Morgen nog naar mijn ouders en dan maandag Melissa ophalen. Genoeg te doen dus.

Laatste loodjes

De laatste loodjes wegen het zwaarst, zeggen ze altijd. Nou, daar kan ik helemaal over meepraten. Druk heb ik het niet, maar ik wil toch alles goed afronden. Gisteren een drukke dag geweest wat werk betreft en mocht tot 0.00u. Vanmorgen protesteerde mijn lichaam toch wel heel heftig. Het was alsof ik een mokerslag had gehad. Helemaal stuk! Was in staat om een vrije dag op te nemen en toen dacht ik: Je bent er bijna, nog 2 daagjes… Met dat in mijn achterhoofd ben ik vanmorgen opstaan, want de finish is in zicht.

Ik hoef op het moment nog maar 1 dag te werken en dan heb ik vakantie. Dus alles moet nog even afgesloten worden op het werk. Heel blij zal ik zijn als ik morgen de deur van het werk kan dicht trekken en aan mijn vakantie mag beginnen. Want bij iedereen gaat de tijd toch langzamer in de laatste week? Je lijkt er ineens heel erg aan toe, terwijl dat volgens mij komt omdat je weet dat de vakantie eraan komt. Dus volgende week lig ik lekker in de zon op het strand te genieten van mijn welverdiende vakantie!

De Olympische Spelen

De laatste dagen ben ik helemaal in mijn sas. Niet alleen omdat ik van de week alleen maar leuke berichten heb gehad, maar ook omdat de Olympische Spelen volop aan de gang zijn. Al maanden (serieus) heb ik me verheugd op 2 weken sport kijken en meemaken. Ik kan intens genieten van zo’n groot sportevenement. Al die dromen die waarheid worden of de droom die als een zeepbel uit elkaar spat. Want wat doet verlies pijn! Sport is emotie. En ja, ik pink ook weleens een traantje weg, ik kan me gewoon niet bedwingen.

Het leuke van de Olympische spelen is dat ik elke 2 jaar weer nieuwe dingen leer over bepaalde sporten. Vooral judo en zwemmen vind ik geweldig om naar te kijken, maar ik heb ook al heel wat honkbal-, beachvolleybal- en hockeywedstrijden gezien. Judo vind ik echt fascinerend, omdat het zo snel afgelopen zijn. Mooi om te zien hoe een judoka met 1 zwaai hun tegenstander zo met de rug op de mat kunnen drukken. Heel veel mensen vragen zich af of dat geen pijn doet, maar als judoka heb je daar echt valtechnieken voor geleerd. En van een beetje pijn gaat niemand dood, haha.

In ieder geval vind ik het hele evenement geweldig, het olympische vuur brandt ook in mij. De opening is altijd prachtig, veel amusement waarbij je de cultuur van het organiserende land meestal leert kennen en al die standaard officiële momenten. En het magische moment wanneer de vlam ontsteekt, dan weet je: ‚Let the games begin!’ De Olympische gedachte is misschien nog wel het mooist: ‚Meedoen is belangrijker dan winnen.’ Vertel dat maar tegen al die atleten die alleen komen voor het behalen van de gouden medaille…

Mijn nieuwe wagentje

Mijn Daihatsu Applause had al een jaar lang problemen. Hij reed geweldig, maar soms had die gewoon kuren. Je bent het dus echt wel zat als de auto gewoon dienst weigert. Een auto moet rijden, daar heb ik hem voor gekocht. Dus werd het hoog tijd om een vervanger te zoeken. Mijn vader heeft gejaagd op goedkope, nog redelijk uitziende auto's, haha. En dit is hem dus geworden...

En ik ben er zo blij mee, ik kan er heel wat mee vervoeren en hij rijdt echt geweldig. Ik heb de A6 en A7 al behoorlijk onveilig gemaakt met mijn nieuwe wagentje.

Ik zal alleen het spontane applaus missen voor mijn Applause. :D

Nachttelevisie moet beter

Het is niet te geloven, waarom blijft het me irriteren? Als ik ’s nachts thuis kom na een avondje werken vind ik niets lekkerder dan op de bank neer te ploffen en mijn tv aan te zetten. Maar elke keer word ik weer teleurgesteld door het aanbod op tv! Niet dat ik verwacht dat het beter wordt, maar toch trap ik er elke keer weer in wanneer ik begin te zappen.

Wat is mijn grote irritatie? De bevallige dames die je op alle commerciële zenders voorbij ziet komen. Ja, ik snap wel dat er een hoop geld verdiend wordt met deze business en daarnaast is ’s nachts de kans klein dat onze kleintjes er naar kijken. Ik wil er ook niet naar kijken, maar dat is praktisch onmogelijk. Vind het prima dat er mannen (en misschien ook wel vrouwen) zijn die dat ongelofelijk interessant vinden, maar ik hoef het niet te zien. Kan de RTL groep niet gewoon op 1 zender die dames uitzenden en op de andere zenders herhalingen van programma’s, series, nieuws? Hetzelfde geldt voor het SBS concern. Dat is nu iets waar ik behoefte aan heb. Of anders misschien het ouderwetse testbeeld weer op de tv lanceren? Die mis ik zo.

Ik weet dat de ChristenUnie het voorstel had gedaan om dit soort tv van de zender te halen. Nog nooit was ik het zo eens met de CU als met dit voorstel. Ik denk niet dat mijn verhaal veel uithaalt, maar mocht iemand het lezen die er ook wat aan veranderen wil, laat het me please weten. Misschien kunnen we een actie houden! ;)

I'm going to Crete!

Totaal onverwachts, maar ik ga op vakantie naar de zon volgende week. Een aantal dagen geleden mailde mijn vriendin uit Duitsland. We waren al een tijd aan het proberen om wat af te spreken in mijn vrije weken, maar het bleef nog een beetje open. Totdat ze dus vorige week vroeg of ik zin had om met haar naar de zon te gaan. Na een korte twijfel wist ik het: Natuurlijk wilde ik mee! Dus zo gezegd, zo gedaan. We hebben ons volledig moeten verdiepen in low-budget zonnige vakanties. Helemaal niet erg!

Aangezien zij in Stuttgart woont en ik in Emmeloord moesten we natuurlijk die afstand nog overbruggen. Het was dus de bedoeling dat ik naar Stuttgart ging en van daaruit met het vliegtuig naar de zon. Alleen kwamen we met ons budget dan alleen in smoezelige hotels of met slecht eten terecht. Totdat ik ging zoeken vanuit Nederland, België of West-Duitsland. Bleek dat het veel goedkoper (en voor dat geld kwalitatief beter) was om vanuit Nederland te vliegen. Nu komt zij dus richting Nederland voor een paar dagen en dan vliegen we vanuit Amsterdam naar Kreta. Lekker toch?

Woensdag 20 augustus hou ik het dus voor gezien in Nederland. Ik ga nog even de zon opzoeken en uitrusten, voordat ik weer in de schoolbanken zit. What a life!

Na een avondje vriendinnen

Heerlijk om je vriendinnen over de vloer te hebben, maar ze laten duidelijk sporen achter.

De brie gesmolten, het lege pak sap en de lege fles wijn op de tafel, plastic kan gewoon blijven liggen, het maakt helemaal niet uit. Opruimen is toch niet nodig?

En natuurlijk, we zijn niet dronken! Al doet deze foto's toch anders vermoeden (gezien het beeld)...

Nee hoor, ik overdrijf enorm. We gedragen ons netjes en ze laten de boel altijd netjes achter, maar het geeft een goed beeld van hoe zo'n avondje gaat. ;)

Het was wel laat trouwens, maar gelukkig kon ik vanmorgen uitslapen. :)

Hoera, een maand!

Mijn blog bestaat vandaag een maand. Dat vind ik wel een drankje waard, want tenslotte heb ik het al langer vol gehouden dan mijn laatste pogingen. De afgelopen maand heb ik 34 berichten geplaatst en bijna 1000 hits gehad op mijn blog. Ik ben zeer fanatiek geweest! De komende week zal ik het nog wel even volhouden, maar dan op vakantie en daarna mag ik beginnen met school. Dan zal ik wel niet meer zo frequent bloggen, maar ik hoop het wel vol te houden. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst, of zo. Vanavond zal ik er in ieder geval een wijntje op drinken. Proost, haha!

08-08-08

Het schijnt vandaag een speciale dag te zijn, het is 08-08-08. Het lijkt wel alsof deze dag nog specialer moet zijn dan al die andere dagen met dezelfde getallen. En eigenlijk weet ik niet zo goed waarom. It’s just an ordinary day for me. Een paar weken geleden zei iemand tegen mij dat ik waarschijnlijk wel iets bijzonders zou voelen vandaag, omdat ik een gevoelig mens ben. Vandaag schijnt namelijk in teken te hebben gestaan van de Leeuw. Maar eerlijk gezegd heb ik me niet anders gevoeld dan gisteren. Het enige bijzondere wat vandaag is gebeurd is het tekenen van de papieren voor mijn huis bij de notaris. Alles is nu eindelijk rond!

Wat wel bijzonder was aan de datum 08-08-08:
- De Olympische Spelen werden geopend om 20.08. Tja, Chinese precisie.
- We zijn 1400 getrouwde stelletjes rijker.
- Alle kinderen die 8 jaar oud worden vandaag.
- Een treinongeluk met 6 doden in Tsjechie.
- Georgie en Rusland in conflict over Zuid-Ossetie.
- Autobom in Irak veroorzaakt 21 doden.

Verder nog wat onnodige weetjes over het getal 8:

• Het atoomnummer van zuurstof.
• Een spin heeft 8 poten.
• Een byte bestaat uit 8 bits.
• Een Acht is een snelle wedstrijdroeiboot.
• Acht is een dorp in het noorden van Eindhoven.
• Acht is een ander woord voor opletten. (bijv. Geef acht)
  

Tja, dat is alles wat ik weet over de bijzonderheid van de 8. Mijn geluksgetal blijft toch 9 (heeft me veel geluk gebracht in het verleden) en anders zou het 7 worden. We hebben niet voor niks 7 dagen? 7 dwergen? 7 chakra's? 7 hoofdzonden? 7 wereldwonderen? 007? :P

De keuzes die je maakt

Ik ben zeer fan van de teksten en muziek van Van Dik Hout, heel vaak weten ze bij mij precies de goede snaar te raken voornamelijk door hun doordachte teksten. Dit is ook zo’n pareltje (ik heb hem iets ingekort) die wel past in deze fase van mijn leven:

De keuzes die je maakt zullen altijd blijven staan

Soms zijn ze doordacht en soms kun je er blindelings voor gaan.

Soms kies je de langste weg soms vind je 'm naast de deur,

Soms heb je te ver gezocht maar het antwoord schijnt in al zijn kleur.

Het is voor altijd blijven of voor altijd ervandoor

Als kracht wint van twijfel dan volgen we het juiste spoor.

Het is niet altijd raak soms zit je er goed naast

Soms heb je zo goed gekozen dat het je nog steeds verbaast.

En de deuren die je sluit zullen nooit meer opengaan

Smijt ze maar dicht, om vastbesloten door te gaan

Want het is voor altijd zwijgen, of voor altijd aan het woord

Wees niet bang om te verliezen, het leven wacht en dat gaat voort.

Het is okee als je soms de fout ingaat

Vergeet niet dat de keuzes die je maakt

De juiste zijn want je hebt ze zelf gemaakt.

Te gek, die tekst. Het verwoordt precies hoe het met keuzes maken werkt. Ik heb me altijd heel druk gemaakt of ik wel de juiste keuzes gemaakt heb in het verleden. Maar heel vaak denk ik dan aan het feit dat ik op dat moment besloot dat dat de juiste keuze was. Dat los proberen te laten was erg lastig. Follow your instinct! En als dat niet goed uitpakt, life sucks.

Natuurlijk, ik weet het, ik klink wel heel stoer, maar het blijft lastig om keuzes te maken, ik wil geen fouten maken. Maar zoals het lied al zegt: Vergeet niet dat de keuzes die je maakt de juiste zijn, want je hebt ze zelf gemaakt. En zo is het.

Hyves vs. Facebook

De meeste mensen in Nederland weten precies waar je het over hebt als je het over Hyves hebt, maar Facebook is heel wat minder bekend. Eigenlijk zijn deze sites qua platform vergelijkbaar, alleen Hyves wordt vooral in Nederland gebruikt en Facebook over de hele wereld. Nou ja, in ieder geval in veel landen.

Zelf heb ik bij beide websites accounts. Met Facebook kwam ik in aanraking tijdens mijn trip naar Ghana. Daar ontmoette ik allerlei nationaliteiten en zij vroegen of ik me wilde aanmelden bij Facebook. Zo gezegd zo gedaan, maar eigenlijk heb ik me pas de laatste weken volledig verdiept in Facebook.

Hyves heeft wel een veel hippere site qua styling. Facebook doet hopeloos ouderwets aan, vind ik. Daarnaast kan je op Hyves ook nog je profiel pimpen, dus dan wordt zo’n site ook echt herkenbaar. Hyves is ook veel overzichtelijker. Facebook heeft dan weer als voordeel dat je al je contacten over heel de wereld kan bijhouden (gaat toch steeds meer komen met die internationalisering). Je kunt Facebook overigens ook gewoon in het Nederlands krijgen, dus dat is het probleem ook niet.

Maar wat ik echt super vind van Facebook zijn alle applicaties die je kunt gebruiken (die zijn overigens wel in het Engels, volgens mij). Je kunt dus allerlei vreemde dingen op je profiel zetten en grappige tests doen om info te krijgen over dingen die totaal nutteloos zijn. Zo heb ik een tuintje op mijn profiel waarin mensen bloemen voor me kunnen plaatsen, maar een aquarium kan je ook regelen. Verder weet ik nu wanneer ik ga trouwen, hoe snel ik kan typen, op welk muziekinstrument ik lijk, op welk type man ik val, enz. enz. Mijn vrienden geven me eieren, plaatjes van Mickey Mouse, dagen me uit voor een kussengevecht of ik krijg een knuffel. Hilarisch toch?

Ja, ik weet het, het gaat helemaal nergens over, maar dat hoeft toch ook niet altijd? Voor mensen die helemaal enthousiast raken na mijn verhaal, meld je aan bij Facebook(.com). Ik wil je vriendje wel zijn. :)

Oplaadmomentje

Na morgen begint mijn weekend en dan nog een week en dan heb ik vakantie. De eindstreep begint in zicht te komen. Maar eerst bereid ik me voor op 2 daagjes Leek. Morgenmiddag na mijn werk pak ik mijn spullen en rijd ik naar Leek. Het gerucht gaat dat ik daar mag bbq-en. Heb ik nog niet gedaan dit seizoen, dus ik vind het helemaal niet erg!

Het is tijd voor een ontzie-Martina-even-momentje. Sinds de ziekte van Pfeiffer in mijn lichaam heeft gezeten ben ik nogal snel moe. Het gaat elke dag een beetje beter, maar ik ben zeker nog niet de oude. Sinds een paar maanden doe ik weer veel alleen, maar het valt soms tegen om mijn hele huishouden erbij te runnen. Dat wil niet, dus ik word waar mogelijk geholpen. Heel fijn!

Heerlijk vind ik het om alleen thuis te zijn, maar nu ben ik na een bepaalde tijd gewoon extreem moe en moet ik me even opladen. Op zo’n moment vertrek ik weer naar Leek. Dan hoef ik even niet overal aan te denken en kan ik gewoon ontspannen. Vanaf morgenavond mag ik me weer opladen voor nog ruim een week werken, ik kan niet wachten tot die week ook voorbij is!

Topless zonnen is uit

Ik las net een artikel over het feit dat aan de stranden van Saint-Tropez steeds minder vrouwen topless lopen. De bikini of zelfs het badpak zijn weer helemaal in. De minirok kan ook niet meer. Vrouwen willen steeds meer bedekt zijn op hun lichaam. Dit schijnt 2 oorzaken te hebben:
1) De angst voor huidkanker is toegenomen.
2) Er begint weer een meer conservatievere wind te waaien.

Is dat erg? Ik vind van niet. Natuurlijk moet iedereen zelf weten wat zij doet, maar ik vind het gewoon niet zo mooi. Wanneer ik op het strand ben, kijk ik graag een beetje rond (wie niet?). Dan vind ik het totaal niet charmant als ik een paar borsten los zie hangen. Maar goed nogmaals, uiteindelijk is het je eigen keuze.

Van mij mag iedereen zijn ‘private parts’ bedekken. Vaak hoor ik het argument dat mannen toch ook ‘topless’ zijn op het strand. Natuurlijk moeten man en vrouw gelijkwaardig worden behandeld, maar qua lichaam (en in nog een heleboel dingen) zijn we gewoon anders. En daarnaast, er moet toch wat te raden over blijven?

Save me from myself

Ik ben een beetje van slag vandaag. Niks ernstigs, ik zit mezelf gewoon in de weg. Het kostte me vanmorgen al veel moeite om op te staan. Nog meer dan anders. Ik kon echt niet op gang komen en voelde me niet helemaal fit. Maar het is ook moeilijk uit te leggen wat me nu precies mankeerde. Dus ik ging gewoon door, moest tenslotte werken. Eenmaal op het werk aangekomen ging het wel. Totdat ik krampen begin te krijgen en de rest van de dag bleef er zo'n nare buikpijn zeuren. Net irritant genoeg om me inmiddels af te vragen of ik de dag niet kon doorspoelen, naar bed kan gaan en dan morgen weer superfit wakker worden. Helaas, zo werkt het niet. Het beste medicijn is mezelf te verwennen. Dus nu lekker koken en eten en dan uitgebreid op de bank hangen met een pot thee al kijkend naar een echte meidenfilm. Zo kom je zulke dagen het beste door. En morgen? Dat zien we dan wel weer! ;)

Snoep verstandig

Het is de laatste weken voor mij de gewoonte geworden om snoep mee te nemen naar het werk. Het is begonnen na mijn verjaardag. Dan neem je natuurlijk wat mee om te trakteren. Vervolgens kijk ik thuis in mijn kast en ligt er nog allerlei snoep. Ik ben doorgaans niet echt van het snoep, maar meer van de chips, dus vandaar dat sommige dingen maar niet opkomen. Dus dan nemen we het maar mee naar het werk, zijn ze daar ook weer blij. :D

Inmiddels zit ik dus al ruim 2 weken uitgebreid snoep te kanen als ik op het werk zit. Dat is zich dus aan het ontwikkelen in een slechte gewoonte. Maar over 2 weken heb ik vakantie, dus ik heb besloten dat ik dan drastisch minder. Nog 2 weken later ben ik aan de studie en dan wordt eigenlijk alles anders, dus lijkt me een goed moment om deze slechte gewoonte af te leren. Maar voorlopig snoep ik dus nog even lekker door!

Reislust

Reizen is echt iets waar ik nu naar kan verlangen. Ik was nooit echt het reislustige type, maar sinds ik naar Ghana ben geweest heb ik het virus wel te pakken. Het afgelopen jaar kon ik helaas weinig door de ziekte van Pfeiffer. In Ghana hebben we heel veel gepraat over andere landen en andere culturen, dat was echt zo interessant. Maar sinds die tijd heb ik een hoop landen op mijn verlanglijstje gezet.

Met reizen bedoel ik dus ook niet in alle luxe hotels zitten. Gewoon lekker in je tentje of in een gasthuis of in een kleine bed & breakfast. Midden tussen de gewone wereld waar je nieuwe dingen kunt leren, nieuwe mensen kunt ontmoeten en even je omgeving achter je kunt laten. Wel zou ik niet zo snel alleen gaan, maar dat heeft tegenwoordig meer met veiligheid dan met angst te maken. Helaas zit het er voorlopig niet in, want mijn geld zal naar mijn studie gaan, maar misschien kan ik iets opzij zetten. Dan kan ik binnenkort weer ergens naartoe reizen. Because there’s so much more to explore out there!