Oud en taai

Mijn oma’s zijn allebei oud en taai. Verder zijn het sterke vrouwen met een grote dosis mentale kracht. Oma G heeft op dit moment pijn in haar darmen en oma vD kan eigenlijk niet meer lopen en wordt volledig begeleid. Een paar weken geleden werd oma G opgenomen vanwege haar darmen. Het was al snel duidelijk dat het erger was dan we konden vermoeden, maar ze komen er niet goed achter wat er aan de hand is.

Woensdag werden we opgebeld. De familie werd min of meer opgeroepen, het zou niet lang meer duren, want ze had zoveel pijn. Ze was er ook helemaal klaar voor om te sterven, want ze had van iedereen afscheid genomen de laatste week. De verwachting was dat ze de ochtend niet zou halen. Donderdagochtend was ze er gelukkig nog steeds en toen heb ik besloten nog even bij haar langs te gaan. Hulpeloos lag ze in bed en ze zag er niet goed uit. Ik heb haar geholpen waar ik kon en ik dacht: Het is goed zo. Vanochtend is ze weer fris en fruitig opgestaan en lijkt ze een behoorlijke opleving te hebben. Ze ziet het weer zitten.

Dit is vorig jaar november ook gebeurd met oma vD. Ook toen werd de familie opgeroepen en gelukkig leeft ze nog steeds. Ik vind het zo onwerkelijk. Blijkbaar stonden ze beiden bij de hemelpoort en was dat het ook niet. Ik weet het niet, ik vind het wel apart dat beide oma’s dit overkomt binnen een jaar. De geest blijkt het lichaam te kunnen overwinnen. Ik ben blij dat ze er nog zijn, maar het is wel schrikken.