Uitstellen

‘Lekker doen waar ik zin heb’ is vandaag mijn motto. Er was maar 1 ding wat moest en dat was boodschappen doen. Vanmorgen lekker lang blijven liggen en daarna televisie kijken. Al snel was ik daar zat van en ben ik mijn Nintendo DS gaan terroriseren. Maar goed, dat ging me ook vervelen. Vervolgens was mijn laptop aan de beurt, maar nog steeds moesten er boodschappen gedaan worden.

Uitstellen is echt een talent van mij. Waar slimme mensen gelijk beginnen met boodschappen doen om er maar mee klaar te zijn, ga ik de hele dag denken dat ik het later ook nog wel kan doen. Onder het mom van: ‘Komt het vandaag niet, dan komt het morgen wel.’ Hoeveel excuses een mens wel niet kan bedenken om het niet gelijk te doen. Vandaag was mijn grootste excuus de warmte. Zo van: ‘Ja, het is nu te warm, later op de dag is het wat koeler.’ Zit wel wat in, maar als het niet warm is verzin ik wel een ander excuus.

Het gaat allemaal om zelfdiscipline en daar ontbreekt het me wel eens aan. Zou goed voor me zijn om altijd een motivator bij me te hebben. Vanmiddag om 17.00u heb ik mezelf dan uiteindelijk gemotiveerd en de boodschappen gedaan. Was geen pretje, want het was veel te warm voor een fietstochtje. Maar hoe lekker is het dan dat ik alles weer achter de rug heb en dan echt lekker kan doen waar ik zin in heb.

Astro TV

Mijn favoriete televisieprogramma is natuurlijk Astro TV. Lijkt me duidelijk! Nou, niet dus. Vroeger vond ik de belspelletjes niks, astrologische programma’s zijn er voor in de plaats gekomen, dat is ook niks. De belspelletjes hadden in ieder geval nog iets lolligs over zich, Astro TV vind ik gewoon een programma om depressief en chagrijnig van te worden. Maar gelukkig hebben heel veel belspel-presentatrices op deze manier weer een plek gekregen!

Begrijp me niet verkeerd, ik geloof absoluut dat er meer is tussen hemel en aarde, ben er alleen nog niet uit wat. De dag/week/maand/jaar horoscoop vind ik altijd grappig om te lezen, maar er klopt bijna nooit iets van. Wanneer het wel klopt is het vaak zo algemeen dat het op iedereen van toepassing is. Wel geloof ik in het feit dat geboortehoroscopen een heel reeël beeld scheppen van je karakter. Bij mijn geboortehoroscoop is het gewoon eng hoeveel overeenkomsten het heeft.

Gisteren zag ik bij Netwerk een item over dat alle astrologische tv programma’s oplichterij zijn. Mensen worden uitgemolken, want er wordt gezegd dat wanneer je belt je direct iemand aan de telefoon kan krijgen. Dit gebeurt vaak niet. Daarnaast vinden gedupeerden dat ze te algemene antwoorden hebben gekregen. Misschien kan een bepaalde afdeling bij MP er wat mee? :D

De SP is overigens al een actie begonnen, door middel van het verzamelen van negatieve ervaringen rondom deze programma’s (erg leuke naam voor die actie overigens):
http://www.sp.nl/nieuws/actie/sterrenbeeldmelkkoe/

Meest verrassende versierpoging

Ik had vandaag met iemand een gesprek over versieren en toen zat ik na te denken over situaties die ik heb meegemaakt. Want ik heb wel wat originele en minder originele versierpogingen voorbij zien komen! Soms zijn ze hilarisch, andere pogingen zijn ronduit vleiend. Iedereen vindt het natuurlijk heerlijk om aandacht te krijgen. Of zijn er mensen die het tegendeel beweren?

Er zijn maar weinig momenten in het leven dat ik sprakeloos ben geweest. Eén keer wist een man dat voor elkaar te krijgen tijdens een versierpoging. Ik was op een feestje, erg gezellig, maar ik kende weinig mensen. Vervolgens komt er een man op me af die tegen me zegt: „Ja, ik ben er uit. Jij wordt mijn vriendin!“ Door de enorme directheid en bravoure van deze persoon was ik even volledig van slag. Al snel herstelde ik me en kwam met de reactie: „O ja? En dat bepaal jij?“ Hij zei doodleuk dat hij dat inderdaad bepaalde en vervolgens wist ik weer even niets te zeggen. Het gesprek liep daarna gewoon normaal verder, maar het ijs was zeker gebroken.

Uiteindelijk was het niet echt relatie materiaal, maar zijn versierpoging zal ik nooit vergeten. Het gaat er duidelijk niet om wat je zegt, maar hoe je het zegt. Heeft iemand ook zo’n leuke versierpoging meegemaakt?

Vijf vrouwen verkracht in Kenia

AMERSFOORT - Vijf Nederlandse vrouwen in de leeftijd van 17 tot 25 jaar zijn tijdens een werkvakantie in Kenia afgelopen donderdag verkracht door een groep van zo’n tien Keniaanse mannen. De vrouwen maakten deel uit van een groep die bezig was met welzijnswerk in het Afrikaanse land. Ze waren uitgezonden via Livingstone uit Amersfoort. Een woordvoerster van de organisatie bevestigde maandag een bericht hierover van het Reformatorisch Dagblad.

Medewerkers van Livingstone, dat al tientallen jaren werkvakanties in verschillende Afrikaanse landen, Oost-Europa en Zuid-Amerika organiseert, zijn “ontzettend geschokt”. Een groep van twaalf Nederlanders was in het Keniaanse Kakamega bezig met het opknappen van een school.

Zij waren juist het project aan het evalueren toen een groep Keniaanse mannen het terrein op kwam. Het terrein was beveiligd, maar de mannen hadden een buurman gegijzeld om zich toegang tot het terrein te verschaffen.

Op het moment dat de mannen binnenkwamen waren ook enkele Kenianen, onder wie een aantal baby’s, aanwezig. De overvallers brachten alle aanwezigen naar een kamer. Daar werden ze gedwongen hun waardevolle bezittingen af te geven en werden ze aan handen en voeten vastgebonden en moesten op hun buik gaan liggen. “Als ze even bewogen werden ze geslagen. De overvallers hadden behalve een vuurwapen allerhande wapens als harken en speren bij zich.”

De Keniaanse overvallers namen vijf vrouwen mee naar een andere ruimte, waar ze verkracht zijn. “Ze hebben ook nog geprobeerd lokale vrouwen te verkrachten, maar die werden uiteindelijk met rust gelaten omdat zij baby’s bij zich hadden.” Meteen daarna maakten de overvallers zich uit de voeten. De Keniaanse politie heeft meteen dertig mensen op de zaak gezet. Inmiddels zouden al honderd mensen zijn verhoord.

De vrouwen zijn in Kenia in een ziekenhuis onderzocht en via Naïrobi zo snel mogelijk teruggevlogen naar Brussel, waar zij zaterdag zijn aangekomen. Daar werden zij opgewacht door familie en mensen van Livingstone. De vrouwen krijgen in Nederland nog medische en psychische zorg.

Livingstone stopt per direct met het project in Kenia. “Ook al kan het projectteam hier natuurlijk niets aan doen.” Livingstone schat de veiligheid van een project altijd van tevoren in en zorgt voor bewaking.

Ik kon het toch niet laten om nog een keer met een krantenbericht te posten vandaag. Dit verhaal vind ik zo schokkend, dat moet ik even delen. De rillingen liepen over mijn rug bij het lezen van dit bericht. Probeer je goed te doen als vrijwilliger en dan gebeurt je dit. Terecht dat Livingstone zich uit het project heeft getrokken. Dit mag echt niet nog een keer gebeuren!

Het vervelende is dat ik gelijk terug moet denken aan mijn tijd in Ghana. Ik heb een ongelofelijke tijd gehad daar, maar ik realiseerde me altijd wel dat mijn veiligheid niet altijd verzekerd was. Vooral omdat ik natuurlijk opviel als blanke. Ik kan me echt een voorstelling maken van hoe dit gegaan is en dat is geen prettig beeld. Ik was blij dat wij in Ghana altijd met zijn 2-en waren, maar tegen dit soort geweld begin je uiteindelijk niets. Hoe nietig een mens kan zijn…

Schietpartij in kerk

KNOXVILLE - Een man heeft zondag in een kerk in de Verenigde Staten twee mensen doodgeschoten. Hij opende het vuur op gemeenteleden die een kindervoorstelling bekeken in de plaats Knoxville in de oostelijke staat Tennessee, meldden lokale media. Zeven mensen raakten gewond.

Aanwezigen overmeesterden de man toen hij probeerde zijn wapen te herladen. Hij is door de politie gearresteerd. Het motief van de 58-jarige schutter is nog niet bekend. Hij kwam de kerk binnen met een gitaarkoffer, waarin hij het geweer zou hebben verstopt.

Geen van de kinderen die het stuk voor in de kerk opvoerden, raakte gewond al waren velen getraumatiseerd. Sommige gewonden zijn er ernstig aan toe. Een van de slachtoffers is de 60-jarige koster van de Unitaristische Kerk. Die is een van de meest liberale van de Verenigde Staten.

De schietpartij van zondag was de vierde keer in vijftien maanden dat de VS zijn getroffen door moordpartijen in een kerk.

Het blijft toch apart dat wapens gewoon zijn toegestaan in Amerika. Natuurlijk gebeurt er ook wel eens wat in Nederland, maar in de Verneigde Staten lijkt het soms wel schering en inslag te zijn. Wij zullen, verwacht ik, ook niet alle berichten horen. Alleen de extreme situaties. Nou, dit is er zeker weer één.

Die schietpartij is er geweest, daar kunnen we niets aan veranderen. Maar waarom bedenkt iemand dat in de kerk te doen? Is er dan niets meer heilig? Ik ben heel benieuwd naar de motieven van deze persoon. Niet dat het dat goed maakt, maar ik vraag het me wel af. Bij het lezen van zulke berichten maak ik me altijd zorgen over waar het heen gaat met de wereld. Om het vervolgens snel weer uit mijn hoofd te zetten.

Consequenties

De afgelopen maanden zeg ik tegen iedereen die een moeilijke beslissing moet nemen dat je alles moet doen wat je wil en geen obstakels moet zien. Dat is in feite ook zo, maar ik vergeet ook echt niet dat de consequenties soms te groot kunnen zijn voor jezelf of voor je omgeving. En de meeste mensen zijn nu eenmaal niet egoistisch genoeg om die consequenties te aanvaarden.

Ook ik sta wel voor keuzes die voor mij goed zouden kunnen zijn, maar waarbij ik een heleboel mensen voor het hoofd zou stoten. Dat is niet iets wat ik wil. Je moet over het algemeen voor jezelf kiezen, maar soms zijn andere mensen voor mij gewoon belangrijker. Net als bij een hoop andere mensen. Misschien maar goed ook, want ik denk niet dat de wereld er leuker op zou worden.

Maar ergens ben ik wel jaloers op die mensen die gewoon altijd voor hunzelf kiezen. Die mensen zijn niet leuk voor hun omgeving, maar daar lijken ze dan ook geen last van te hebben. Geen gewetenswroeging, gewoon doen. Lijkt me hartstikke makkelijk.

Friends

Nee, dit gaat niet over mijn real-life friends, maar over mijn ‘televisie’ vrienden. Er zijn van die series die altijd leuk blijven. Dat heb ik met Friends. Ik weet niet hoe vaak ik de afleveringen al heb gezien, maar ik blijf er om lachen. Dat is toch wel heel krachtig van zo’n serie. Na lang aarzelen heb ik sinds een paar maanden de volledige serie op dvd. Nu krijg ik dagelijks mijn dosis Friends. Ik ben dus op het moment nog verslaafder dan toen het nog op tv kwam. But who cares, beter verslaafd aan Friends dan aan de drugs.

Voor de liefhebbers een Friends bloopers video.

Verificatie van mijn vooropleiding

Het gaat nog allemaal niet zo makkelijk met het aanmelden voor de opleiding Logopedie. Tegenwoordig gaat dit via Studielink.nl. Daar moet je je in schrijven en aangeven wat voor opleiding je wilt gaan doen. Deze website neemt dan weer contact op met de betreffende hogeschool. Inmiddels ben ik informeel wel toegelaten, maar officieel is het nog niet bevestigd.

Al maanden geleden ben ik me langzaam gaan verdiepen in studiemogelijkheden. Ik wilde eerst nog aan een deeltijd opleiding, maar Logopedie trok me erg veel en dan mag je gewoon voltijd studeren. Het heeft me wel wat tijd gekost om aan dat idee te wennen. Want shit, hoe ga ik dat doen? In die tijd ben ik ook bij 2 hogescholen langs geweest, het Windesheim in Zwolle en de Hanzehogeschool in Groningen. Ik was gelijk helemaal enthousiast en heb toen alles in gang gezet.

Na wat conversatie over en weer met de hogeschool werd het me duidelijk dat ik gewoon toegelaten kon worden in het 2e jaar, omdat ik mijn propedeuse had. Wel moest ik dan een kopie van mijn propedeuse opsturen naar de examencommissie Logopedie van de Hanzehogeschool. Na een paar weken kreeg ik bericht dat ik was toegelaten. Weer een paar weken later bleek dat ik ook geen screening hoefde te doen. Dat is alleen bij eerstejaars verplicht.

Nu ben ik dus alle fases door en ben ik toegelaten, alleen is dat nog steeds niet zichtbaar in mijn profiel op Studielink. Dus vanmorgen zit ik nog tegen mijn moeder te vertellen dat het allemaal nog niet heel hard opschiet en dat ik rond half augustus er maar eens achteraan moet. Vijf minuten later start ik mijn laptop op en ja hoor, mail van de Hanzehogeschool. Of ik even mijn propedeuse op wilde sturen, want ze moesten mijn gegevens verifiëren.

Een uitgebreide mailconversatie later bleef de conclusie dat ik mijn propedeuse moest opsturen (dat had ik toch al eerder gedaan?). Inmiddels is de kopie al onderweg. Alleen snap ik nu nog niet waarom dat dus 2 keer moet. Dat is toch raar? Binnenkort zal ik dus hopelijk echt gaan horen wanneer ik voor het eerst mag komen. Ik hoop het echt.

En o ja, het lijkt erop dat mijn hypotheek nu toch echt geregeld gaat worden, weer een last minder!

Doos vol herinneringen

Gisteravond zat ik gezellig met mijn vriendin bij te praten (niet dat we wat bij te praten hadden, maar het is meer dat we altijd wel kunnen praten). We kregen het over vroeger. Je hebt allemaal zo'n periode dat er zoveel gebeurt dat je het zelf niet meer kunt volgen. Vervolgens kijk je er jaren later op terug en vraag je je af waarom het gegaan is zoals het gegaan is.

Natuurlijk je moet niet te veel stil staan bij het verleden, maar je kunt wel de mooie herinneringen koesteren. Al mijn herinneringen zitten in een grote doos. Dat is zo'n doos die je bijna nooit opent, maar gisteren vroeg mijn vriendin ergens naar en toen ben ik op zoek gegaan in mijn doos herinneringen. Nadat mijn vriendin weg was, kon ik het toch niet laten om die doos volledig door te spitten. En 'what a trip down memory lane' was dat.

Mijn doos herinneringen zit vol met foto's, kaartjes, brieven en tickets. Al eerder heb ik verteld over mijn verzamelwoede, ik verzamel dus ook herinneringen. Foto's van vrienden, kaartjes van ex-vriendjes, brieven van (vroegere) vrienden en tickets van voorstellingen en plaatsen waar ik ben geweest. Alleen speciale dingen zitten er in die doos. En wat een emoties kwamen er los, maar ik heb vooral erg gelachen om bepaalde kaartjes. Serieus, soms kunnen mensen je echt zo aan het lachen maken om niks. En het leukste is, die mensen zijn eigenlijk helemaal niet veranderd. Verder soms natte ogen gekregen van bepaalde brieven, maar zelfs dat gaf me een goed gevoel.

Mijn trip naar het verleden was geweldig, maar uiteindelijk leef ik liever in het heden. Ik vind het heerlijk om nu 'volwassen' te zijn. Veel minder (onbelangrijke) zorgen en me veel minder druk maken om (banale) zaken. :)

Stopwoordjes

De 1 heeft er meer last van dan de ander, maar stopwoordjes zijn zowel grappig, herkenbaar als irritant tegelijk. De eerste paar keer is het best leuk om iemand een bepaald woord te horen zeggen, het maakt diegene vaak uniek en herkenbaar, maar op den duur gaan ze irriteren. Er zijn mensen om me heen die pikken stopwoordjes heel snel op op hun werk, op school of nog ergens anders. Vervolgens heb ik ook de neiging om dat dan weer over te nemen.

Op het moment ben ik volgens mij mijn eigen stopwoordje aan het ontwikkelen, namelijk ‚Life sucks’. Als iemand bijvoorbeeld vertelt dat hij last van zijn been heeft, dan vertel ik eerst dat ik het heel vervelend vind en dan vervolg ik: „tja, life sucks“. Het moet haast heel irritant zijn voor de verteller, maar het is voor mezelf wel goed. Op het moment dat ik dat zeg gooi ik alles van me af. Het is mijn manier om even gelijk te ontstressen. Normaal zuig ik namelijk altijd zulke verhalen op en zit ik er vervolgens mee.

Dus naast dat stopwoordjes grappig, herkenbaar en irritant kunnen zijn, kunnen ze ook bevrijdend zijn. Had ik nog nooit zo gezien…

Aan het denken gezet

Ken je van die momenten dat je wilde dat je niet kon denken? Het is bewezen dat vrouwen altijd denken en mannen ook gewoon niet kunnen denken. Hoe vaak vraagt de vrouw aan haar man: „Waar denk je aan?“ En dan zegt de man: „Ik denk helemaal niets.“ Vrouwen begrijpen daar helemaal niets van. Hoe kun je nou aan niets denken?

Bij mij werkt het ook zoals bij elke vrouw. Ik denk altijd. Ik kan me de tijd niet herinneren dat ik niet heb nagedacht. En daar ligt misschien wel net het probleem, ik denk teveel. Dat stoort me mateloos, ik zou willen dat ik mijn denkmachine uit kon zetten, maar dat lukt gewoon niet. Het lijkt me zo makkelijk om ook niet te denken. Mannen, hoe doen jullie dat toch?

Op dit moment heeft iemand me ook aan het denken gezet. Iemand zei hardop wat ik niet wilde weten en weg probeerde te stoppen, omdat sommige dingen te ingewikkeld zijn om over na te denken. Dus had ik een truc bedacht om het uit mijn hoofd te bannen. Soms kwam het wel weer boven, maar dan drukte ik het snel weer weg.

Maar ja, zodra iemand anders hardop zegt tegen mij wat ik wilde verdringen, dan gaat die machine weer werken. Want nu is het reeël geworden, iemand heeft het hardop gezegd. Dus nu probeer ik mezelf uit te zetten, maar dat lukt nog niet van harte.

Alcohol in het verkeer

Dit artikel vond ik vandaag op internet:

HILVERSUM - Zes op de tien Nederlanders zeggen nooit alcoholische drank te nuttigen als ze nog een auto moet besturen.

Dat blijkt uit een representatieve steekproef onder vijfhonderd automobilisten, die onderdeel uitmaakt van het Nationale Automobilisten Onderzoek van mobiele dienstverlener YPCA.

Een kwart van de ondervraagden drinkt wel eens een borrel voor een rit, maar zorgt er dan voor binnen de wettelijke marges te blijven wat betreft het alcoholpromillage. Twee op de honderd respondenten geven toe wel eens beschonken achter het stuur te zitten.

Ongeveer een op de zes automobilisten maakt regelmatig gebruik van een Bob, oftewel een bestuurder die niet heeft gedronken. Drie op de tien bestuurders doen dat soms en twee op de tien bestuurders zijn zelf altijd de Bob.

Een meerderheid is positief over het invoeren van een verplicht alcoholslot in auto’s. Verkeersminister Camiel Eurlings opperde onlangs deze mogelijkheid voor bestuurders die herhaaldelijk betrapt zijn op rijden onder invloed. Een kwart van de ondervraagden voelt niets voor een verplicht alcoholslot.

Ik verbaas me echt over dit artikel. Persoonlijk vind ik dat niemand met alcohol op moet rijden en daarom denk ik niet dat 6 op de 10 'een mooie score' is. Dat mensen durven met alcohol op te rijden, dat vind ik ongelofelijk. Ik denk zelf altijd dat ik met één drankje beter al niet kan rijden en daarom drink ik helemaal niet. Ik zeg altijd: Je zult net zien dat ik met 1 drankje iemand aanrijd en dan voel ik me mijn leven lang schuldig.

Dat alcoholslot lijkt me inderdaad ook wel een goed idee. Het is toch geweldig dat je auto niet wil starten als je teveel gedronken hebt? Zal niet iedereen vinden, maar ik vind het perfect. Want automilisten die beschonken in de auto stappen maken me kwaad. :D

Een geslaagd weekend

Er zijn van die momenten waar je onwijs van kunt genieten. Dat zijn meestal hele simpele dingen. Nu kan ik een heel betoog gaan houden over waar ik allemaal van kan genieten, maar afgelopen weekend was eigenlijk een goed voorbeeld.

Afgelopen zaterdag moest ik overdag nog werken, maar daarna begon mijn weekend. Ik zou ’s avonds uit eten gaan met vriendin A. We zouden even een hapje gaan eten bij Chillers. Ik vind het heerlijk om uit eten te gaan met mijn vrienden of familie. Dus ’s avonds zijn we lekker gaan eten. Ik was er al een tijd niet meer geweest, maar je kunt daar toch zo heerlijk eten. Daarna terug naar mijn huis gegaan en toen kwam vriendin B. ook nog eens langs. Heerlijk zo’n meidenavond, weer zo’n heerlijk moment.

De volgende dag was ik op tijd weer wakker, stootte ik mijn hoofd. Dat was niet echt een geslaagd begin van de dag, want ik begon dus met hoofdpijn. Tja, life sucks. Mijn ouders waren ook al snel ter plaatse, want mijn verjaardag werd die dag natuurlijk gevierd. Mijn moeder had haar beruchte soep en kwarktaart klaar gemaakt.

Vanaf 13.00u was de visite welkom. Vriendin B. en A. zaten als eerste in de kamer, die wilde niets missen. ;) De rest van de visite kwam daarna ook binnen druppelen. Al mijn vrienden waren er (ik miste 1 vriendin) en voor de rest was mijn familie er en mijn tante A. ‘s Avonds bleef eigenlijk iedereen eten. Voor 14 man koken vond ik een beetje te veel, dus ik heb mijn broertje wat pizza’s en pasta’s laten halen bij Da Enzo. Iedereen was verrast over het lekkere eten. Ja, dat was het ook.

Rond 21.00u waren de meeste mensen weg, mijn ouders stonden ook op het punt te vertrekken. Maar er waren nog 2 mensen over, raad maar wie? Natuurlijk, vriendin A. en B. Ze hadden besloten dat we een toetje gingen eten bij Chillers. Ik had die dag daarvoor als toetje een warme wafel met vanille ijs, verse aardbeien, chocoladesaus en slagroom gehad. Nu wilden zij dat ook.

Uiteindelijk zijn we naar Chillers gelopen (was eigenlijk heel lekker om even buiten te lopen), bleek dat ze ons favoriete toetje niet meer hadden, want de aardbeien werden te duur. He shit, maar we mochten wel een ander toetje bestellen. Dat was ook erg lekker en toen kwam er een einde aan deze geslaagde dag. Tja, aan alles komt een eind. Bedankt allemaal!

Handig, zo'n laptop!

Altijd vond ik een laptop wel wat, maar ik werkte altijd prima met pc’s. Er was een tijd dat laptops veel duurder waren dan pc’s. Als ik mensen om me heen dan bezig zag met een laptop dacht ik altijd: Best wel praktisch dat je hem overal mee naar toe kan nemen. Maar goed, ik had al een pc en vond het niet nodig om dan nog geld te investeren in een laptop.

Toen mijn vader hoorde van mijn studeerplannen, zei hij: “Als je bent aangenomen, vraag ik je moeder mijn laptop te herprogrammeren en dan mag je die van mij gebruiken voor je studie.” Lief van mijn vader dat ik zijn laptop krijg voor mijn studie. Voor de studie is het inderdaad wel handig. Nu kan ik die altijd meenemen en overal aan het werk waar het maar nodig is.

Op mijn verjaardag kwam mijn moeder aanzetten met de laptop. Vanaf nu mag ik er gebruik van maken. En ik ben er blij mee. Nu zit ik heerlijk relaxed op de bank mijn blog te schrijven.

Ik ben nu helemaal klaar om te gaan studeren!!

Wake-up light

Toen Philips de Wake-up light introduceerde dacht ik gelijk, dat is iets voor mij. Het is ooit bewezen dat mensen makkelijker worden in de zomer, omdat het dan 's morgens al licht is. Vanuit dat idee hebben ze de Wake-up light ontwikkeld. Aangezien ik 's morgens vrijwel altijd moeilijk op gang kom vermoedde ik dat dit me weleens zou kunnen helpen.

Het principe is eigenlijk vrij simpel. Het is eigenlijk een wekker die licht geeft. Als je je wekker bijvoorbeeld instelt op 07.00u, dan begint deze 'lamp' om 06.30u licht te geven en wordt dan steeds sterker. Waardoor je het gevoel krijgt dat de zon opkomt. Wanneer het 07.00u is, staat die op de (van vooraf bepaalde) ingestelde lichtsterkte. Dan kun je ook nog kiezen dat de radio om die tijd aanspringt, natuurgeluiden beginnen te spelen of dat hij gaat piepen.

Deze 'new and improved version of a' wekker vond ik vrij duur om zomaar even te kopen en dan vind ik dat je moet weten dat de kans groot is dat het gaat werken. Dus bleef ik denken dat ik het graag wilde hebben, maar ik wilde eerst wat recensies horen. De recensies waren vrij positief. Daarna hoorde ik een bekende van mij die zo'n Wake-up light had en die was er eigenlijk ook erg enthousiast over. Vandaar dat ik besloten had om zo'n ding voor mijn verjaardag te vragen.

Gisteren kwamen mijn ouders dus met een kado aanzetten en je raadt het al, het was een Wake-up light. Enthousiast als ik was heb ik hem vanmorgen gelijk uitgeprobeerd. Het is wel apart wakker worden, maar je bent wel gelijk goed wakker. Op het moment dat het 07.00u is voel ik me wel meer actief om mijn bed uit te komen. Ik was er dus ook op tijd uit vanmorgen. De komende weken blijf ik het proberen, maar ik vind het nu al een succes.

Dus voor trage starters, probeer eens 'n Wake-up light! :D

Jarig!

De grote dag is aangebroken, ik ben een dagje ouder geworden. Tja, ik kondig het nu wel groots aan, maar het lijkt niet zo'n grote dag. Gewoon gewerkt (natuurlijk getrakteerd), dus het voelde wel als een normale dag. Met het verschil dat ik nu meerdere dozen zeebanket naast me had liggen. Ook niet gek!

Op dit moment heb ik 1 kado (letterlijk) binnen: Een halve kaascroissant. Heel lief van mijn collega dat ze die wilde delen, omdat ze het zielig vond dat ik boterhammen met smeerkaas ging eten op mijn verjaardag. Ja, het was karig in mijn koelkast vanmorgen.

Wat ik altijd erg leuk vind aan jarig zijn is alle lieve kaartjes, smsjes en krabbels die je binnen krijgt. Het is toch leuk om te weten dat mensen aan je denken met je verjaardag.

Nu ben ik thuis en eigenlijk best moe na een drukke dag. Tijd om even een dutje op de bank te doen, denk ik, dan ben ik vanavond goed uitgerust voor de visite. Een paar mensen maar, want het gros komt toch echt komende zondag. Altijd erg leuk om mijn vrienden en familie die dag om me heen te hebben, dat is misschien nog wel het allerleukste van jarig zijn!

Energie-level laag

Vannacht heb ik heerlijk geslapen, vanmorgen goed opgestaan en vandaag lekker gewerkt. Eigenlijk ging alles goed. Totdat er weer een vraagje kwam van de hypotheekadviseur over iets wat niet voor elkaar was. Ik merkte dat ik ineens werd overvallen door vermoeidheid. Raar eigenlijk, een jaar geleden had ik dit fluitend opgelost, nu verlaagt mijn energie-level gelijk tot beneden peil. Sinds ik ziek ben (geweest) merk ik dat ik dingen minder goed kan incasseren, sneller mijn concentratie verlies en niet meer alles tegelijk kan toepassen. Waar multitasking altijd mijn grote kracht was, is dat nu niet meer zo vanzelfsprekend. Vanaf het moment dat ik die moeheid begin te voelen is het over en uit. Er dringt niet zoveel meer tot me door, ik ben vol, er kan niets meer bij. Aangezien mijn batterij op dit moment ook leeg is, wordt het vanavond op de bank hangen. De tv aan en mijn verstand op nul. Eigenlijk stiekem ook best lekker.

Maar dan kijk je in je brievenbus en wat zie ik daar? Kaartjes van allemaal lieve mensen voor mijn verjaardag, waaronder 1 die ik echt niet had verwacht. Dan verschijnt er in ieder geval weer even een glimlach op mijn gezicht. En daarna weer lekker verder op de bank hangen. :D

Massage

Eén keer in de week heb ik mijn verwenmoment: Massage. Vanavond was het weer zover. Sinds ik onder behandeling ben, ga ik met sprongen vooruit. Ik voel me echt veel meer in balans. Natuurlijk is het niet altijd even prettig, want ik heb best wat rotplekjes in mijn lichaam, maar na die tijd voel ik me heerlijk. Even onder de douche als ik weer thuis kom en dan voel ik me lekker ontspannen.

Vaak zitten we ook te praten over de dingen des levens tijdens die massage. Het is dus niet alleen mijn verwenuurtje, maar ook al mijn ergernissen gooi ik even aan de kant. Het werkt echt therapeutisch. Ik leer dingen daardoor ook echt anders te benaderen waardoor ik nog veel meer rust krijg. Goed toch?

Jammer genoeg moet ik voorlopig even zonder mijn verwenuurtje. De komende weken is mijn masseuse op vakantie. Dan moet ik mezelf maar masseren. ;)

Hypotheek regelen

Het is inmiddels alweer 5 jaar geleden dat ik in dit huis ben gaan wonen en aangezien ik mijn hypotheek voor 5 jaar vast had staan, werd het hoog tijd om weer een hypotheek te regelen. Heel ongunstig op het moment, want de rente is alleen maar aan het stijgen. Tja, je kan moeilijk niet meer betalen voor je huis, ik denk niet dat dat op prijs wordt gesteld. We zijn dus al maanden bezig om dit voor elkaar te krijgen voor ik ga studeren, want op dat moment je hypotheek afsluiten is echt ongunstig.

Uiteindelijk is de hele hypotheek-aanvraag rond gekomen. Nu moest mijn huis een tijdje terug getaxeerd worden en hadden ze mijn huis in waarde lager ingeschat dan in de aanvraag stond. Tja, niet handig en na onderhandelen met de taxateur kwamen we er nog niet uit. Vandaag is er een andere taxateur gekomen en ik heb het gevoel dat het nu eindelijk goed komt. Wat een opluchting!

Geen internetverbinding

Hoe irritant is het als je internetverbinding het niet doet. De laatste weken merk ik dat mijn internetverbinding soms niet werkt, terwijl ik nooit problemen heb gehad. Dit is het geval sinds mijn oude vertrouwde @home is samen gaan werken met andere internetproviders en veranderd is in Ziggo (echt, wie heeft die naam bedacht :S). Meestal werkt die wel, maar dan ineens niet. Dan rommel ik een beetje met mijn modem/router en dan doet hij het wel weer. Of drastischer, ik zet de pc uit en probeer het de volgende dag weer.

Nu zijn mijn ouders overgestapt van Xs4all naar Telfort en dat schijnt ook niet gemakkelijk te kunnen. Zaterdag was er geen internet. Mijn moeder, die doorgaans wel verstand van computers heeft, kon ook niet vinden waar het probleem zat.

Ik probeer meestal mijn ergernis snel weg te stoppen. Alleen laatst vond ik toch echt dat ik internet nodig had. Ik moest een stukje schrijven over iemand en dat wilde ik opleuken met allemaal dingen die ik op het internet zou zoeken. Maar verdorie, het internet doet het niet. Even raakte ik in paniek, maar al snel vond ik andere oplossingen. Heel creatief wordt een mens als die buiten de gewone weg moet gaan zoeken. Ook wilde ik even een betaling doen, maar internetbankieren ging ook niet. Uiteindelijk heeft zich dat ook opgelost. Zoals mijn moeder altijd zegt: Voor alles is een oplossing.

Maar op zulke momenten realiseer ik me wel wat voor vlucht de nieuwe media heeft genomen. Wij wanen ons verloren wanneer we geen mobiele telefoon bij ons hebben of ons internet werkt niet. Dan probeer ik me te bedenken dat ik me 10 jaar geleden ook prima redde zonder al die middelen. Want het is toch van de gekke dat we apparaten zo’n leidende rol laten spelen in ons leven?

Monopoly

Afgelopen weekend ben ik in Leek geweest. Even uitrusten, want dan nemen mijn ouders wat dingen uit mijn handen. Ik begin me al als echte student te gedragen, want ik kom met mijn was aan. Gelukkig doen ze dat graag voor me. Het was wel gezellig, want mijn broer is ook net teruggekomen van vakantie. Aangezien er toch eigenlijk weinig leuke tv is in de zomer, had mijn moeder bedacht om Monopoly te spelen met zijn vieren. Ik ben altijd wel in voor een spelletje en zelfs mijn vader had wel zin (die is over het algemeen niet zo van de spelletjes).

Alleen was toen de vraag of we nog wel een Monopoly spel hadden. Toen kwam mijn broertje met zijn in 1998 gekregen WK Monopoly spel aanzetten. We hebben dus niet de bekende Nederlandse straten veroverd, maar voetballanden. Het waren alle landen die in 1998 in de top 22 stonden van de FIFA. We speelden geen Algemeen Fonds en Kans, maar Uit en Thuis. De huizen en hotels waren tribunes en stadions geworden. Verder waren de stations stadions geworden in Frankrijk (aangezien het WK 98 in Frankrijk werd gehouden).

Ik vond het best leuk om een keer op een andere manier te spelen. Eigenlijk denk ik dat ik vanaf nu nooit meer met het ‚normale’ Monopoly spel speel. Vorig jaar speelden we constant met mijn reiseditie en dat heb ik echt geen van die keren gewonnen. Nu speelden we twee tegen twee en mijn moeder en ik wonnen. Dus er zijn 2 opties. Of WK Monopoly brengt mij geluk of ik had gewoon een goede partner. In ieder geval laat ik de reiseditie voorlopig maar in mijn kast als iemand Monopoly met mij wil spelen. ;)

Marburgvirus

Zelf had ik nog nooit van het Marburg virus gehoord, maar het is de laatste week veel in het nieuws geweest. Een Nederlandse vrouw was 3 weken in Uganda geweest en bij terugkomst in Nederland al snel ziek geworden. Uiteindelijke diagnose was het Marburgvirus wat ze waarschijnlijk in een grot heeft opgelopen. Het schijnt dat vleermuizen deze ziekte bij zich dragen, maar helemaal zeker weten ze dat nog niet. Het ziekteverloop van dit virus is geen pretje. Het begint met griep, vervolgens huiduitslag en daarna hevige bloedingen. Het is (afhankelijk van medische hulp) in 25% tot 90% dodelijk. Zeer ernstig dus! Afgelopen vrijdag is deze vrouw dus ook overleden.

Het ergste van dit hele verhaal is nog wel dat deze ziekte besmettelijk is. Op dit moment worden er 100 mensen in haar omgeving nauwlettend in de gaten gehouden. Zij had er voor gekozen om naar Afrika te gaan en dan weet je dat je risico loopt op rare infecties of virussen. Daar ben ik me ook altijd bewust van geweest toen ik het besluit had genomen om naar Ghana te gaan. Het risico is klein, maar je weet dat het risico er is. Maar nu zijn er allemaal mensen die ook besmet kunnen zijn. Ik hoop van harte dat het maar bij 1 geval blijft!

Verzamelwoede

Waarschijnlijk niet iets wat iedereen herkent, maar ik heb er vreselijk veel last van. Als ik 2 dingen van iets heb, wil ik de hele serie. Ik probeer me te beheersen, maar dat is best lastig soms. Zo heb ik heel veel soorten thee, heel veel (orignele) cd’s, heel veel (originele) dvd’s, heel veel make-up, heel veel strips, heel veel series boeken en ga zo maar door. Als ik eenmaal 1 ding heb, wil ik het allemaal.

Een aantal voorbeelden:
1) Toen ik in Amerika was zag ik in de Disney winkel een Greatest Disney Hits cd. Leuk, dacht ik, die moet ik hebben. Alleen bleken ze 3 versies te hebben. Welke koop je dan? Alle drie dus.
2) Ik kreeg vorig jaar van mijn broer 2 mokken uit de Afrika-serie van C1000. Tja, daar waren dus 4 kleuren van. Dus inmiddels staan er 4 verschillende kleuren Afrika-mokken in mijn kast.
3) Recent hadden we de actie van de Lucky Loeki’s tijdens het EK. Best lastig om er 1 te kiezen, dus dan maar alle versies.

Dit zijn dus maar een paar voorbeelden, maar zo heb ik van heel veel dingen een hele serie. En anders probeer ik het wel voor elkaar te krijgen. Ik probeer nog steeds mijn verzameling compleet te krijgen van alle soorten thee, Baantjer-boeken, Suske en Wiske-strips, Disney dvd’s, enz…

Zijn er meer mensen die deze afwijking hebben?

Ontwaken

Gisteravond naar bed gegaan met het idee dat ik zo lang blijf liggen als ik zin heb. Heerlijk, ik ben rustig in slaap gevallen. Vanmorgen word ik rond 09.00u wakker, omdat ik moet plassen. Grmpf...heel irritant vind ik dat altijd. Maar goed, ik duik daarna gewoon mijn bed weer in. Dan word ik gebeld. Helemaal niet erg, dacht ik, goede reden om mijn bed uit te blijven. Maar heel eerlijk gezegd zou ik nu wel weer terug naar mijn bed willen. Die regen die ik zie als ik uit het raam kijk zal daar ook wel niet aan mee helpen. Toch blijf ik mezelf tegen houden om weer mijn bed in te kruipen. Ik wil nog even wat dingen doen vanmorgen, daarna lunchen met mijn vriendin en dan nog werken tot middernacht. Nee, ik kan het me niet veroorloven om weer te gaan slapen. Hoop dat ik snel het idee van mijn bed uit mijn hoofd krijg...

Zomervakantie

Het is overduidelijk zomervakantie in het land, in ieder geval hier wel. De straten zijn uitgestorven, de bezetting is minder op het werk en anders heb je het met mensen over de vakantie. Je zou eigenlijk gaan denken dat je wel op vakantie moet, als je met mensen praat. De meeste actuele vraag is op het moment toch: 'Ga je nog op vakantie?'

Nu ga ik al jaren niet meer op vakantie in deze tijd en daarom vind ik die weken ook altijd heel saai. Niks om naar uit te kijken, iedereen is wat onrustig en weinig afspraken in je agenda. Inmiddels heb ik daar wel een remedie voor gevonden, namelijk vrije dagen plannen voor en na de zomervakantie. Nu kan ik voor die tijd even afstand nemen en ik heb ook iets om naar uit te kijken! Tja, je moet wat verzinnen.

Maar toch, was het maar vast september...;)

Hello world!

Zou het nu eindelijk gebeuren dat ik een blog weet bij te houden? Ik vraag het me af, maar ik waag gewoon nog weer een poging. Genoeg te vertellen, ook al vraag ik me soms af of het interessant genoeg is voor iedereen. Ach, het is in ieder geval een geweldige therapie om alles van je af te schrijven. In ieder geval welkom op mijn wondere weblog!