Logica van een kind

Vanmiddag zat ik in de stadsbus tegenover een meisje van een jaar of vier. Ze had samen met haar moeder en haar jongere broertje gewinkeld. Ze zat me een beetje onderzoekend aan te kijken en tikte vervolgens op mijn been. Ze vroeg:
“Mag ik op de knop drukken?”
“Natuurlijk mag je op de stop-knop drukken. Maar ik denk dat ik er eerder uit moet.”
“Ik moet naar mijn fiets.”
“Waar staat je fiets dan?”
“Niet mijn fiets, het is mama’s fiets.”
“Waar staat mama’s fiets dan?”
“Bij de bushalte.”
“En waar is de bushalte?”
“Bij mijn fiets.”
Haha, ze had helemaal gelijk. Logisch dat haar fiets bij de bushalte staat en die bushalte staat weer bij haar fiets. ;)